έχω μόλις ξυπνήσει -κοντά μεσημέρι- και πίνω τον καφέ μου -φραπέ σκέτο- καθισμένος σε ένα σκαμπό στη μπάρα, κοντά στην ταμειακή μηχανή και προσπαθώ να συνέλθω....
...σκόρπιες κουβέντες δεξιά κι αριστερά, ο bartender [sic] μου έλεγε για μια ταινία που είχε δει χθες κι εγώ απλά, έγνεφα καταφατικά...
...μαζεύονται διάφοροι, σχετικοί, άσχετοι, πελάτες κλπ...
κοπέλα: και καλά κουλτούρα αλλά, "όπου φυσάει ο άνεμος πάω"
αγόρι: με την κλασσική παιδεία του τύπου που μόνο στα μπουζούκια a.k.a. σκυλάδικα, διασκεδάζει και μόνο εκεί όμως....
κοπέλα, απευθυνόμενη στο αγόρι:
- «...καλά ξέρεις τι ώρα κοιμήθηκα χθες; μη σου πω πως δεν κοιμήθηκα»....
αγόρι: ... -«ναι....»
κοπέλα: -«ξέρεις γιατί; είδα μια ταινία, το The Wall, μιλάει για τους Pink Floyd και ψυχοπλακώθηκα...»
αγόρι: (με ύφος: "τι μου λέει αυτή τώρα;")
-«ναι...»
κοπέλλα: -«τους ξέρεις τους Pink floyd, ετσι»;
αγόρι:-«..................»
κάπου εκεί πετάγεται ο bartender [sic είπαμε] και με λυτρώνει...
-«..τι του λες μωρέ για τους Pink Floyd... πες του για κάνα Γονίδη εκεί πέρα... ακούς.....που τους ξέρει αυτός τους Pink Floyd;;» [...]
η κοπέλα άρχισε να "φωνάζει" -δεν ούρλιαζε απλά δεν υπήρχε και λόγος να υψώσει τον τόνο της φωνής της- κατηγορώντας την κουλτούρα τον άλλων ως "δήθεν" και "καλά"... και κάπου αλλού είναι η ουσία, "Εδώ" το αποκάλεσε....
....από κει και έπειτα, κατέβασα ρολά στ' αυτιά μου κι άλλαξα θέση...
στm= σημείωση του miliokas
[κοπέλα και αγόρι άνω τον 30, έτσι? απλά για να μην υπάρξουν απορίες - επειδή όμως ο κόσμος είναι μικρός και ο κυβερνοχώρος δεν είναι και απέραντος κράτησα τα προσχήματα.
το όλο γέλιο όμως ήταν στο ύφος το οποίο -δυστυχώς δε μπορώ να αποδώσω στο γραπτό λόγο- κι εννοώ το ύφος που είχε ο καθένας όταν έλεγαν ό,τι έλεγαν]
.jpg)
