Ο τίτλος αυτού του post. Το forum δεν υπάρχει πλέον
είναι δανεικός από ανάλογο post σε κάποιο άλλοφόρουμ
Βράδυ, παίζω μουσική...
κομμάτια ανάμεσα σε Cayetano, Sunset Blvd,
Thievery Corporation, Jazbeat, Quantic
και διάφορα άλλα ανάλογου στυλ και ύφους.
η ουσία είναι πως διάλεγα κομμάτια πού μου άρεσαν
απέναντί μου ένας τύπος, στη μπάρα, άνω των 55 συν-πλην, λάτρης της παλιάς κλασικής ροκ μουσικής, πίνει το καμπάρι του και κουνιέται & λικνίζεται, στους ρυθμούς που άκουγε, με το βλέμμα να κοιτάζει το τίποτα, όρθιος στη μπάρα...
-«Κώστα», του λέω... «σ' αρέσει η μουσική που παίζω;»
-«Ναι αμέ» μου λέει. με χαμόγελο....
-«Τότε, να σου γεμίσω το λάπτοπ, όλο με τέτοια τραγούδια»
-«Μη λες μαλακίες !!!» μου κάνει.... παγωτό εγώ....
_____________________________________________
Άλλη βραδιά, ίδιο σκηνικό, ίδιος ακροατής, ίδιο ποτό, αυτή τη φορά όμως, καθισμένος σε σκαμπό στη μπάρα, με το κεφάλι στηριγμένο στο δεξί του χέρι...
Πάλι εγώ παίζω τα δικά μου, πάλι αυτός κουνιέτα, δείχνει να το απολαμβάνει κλπ
Παίζει το κομμάτι
Arty Fufkin - Crazy Logic (Gnarls Barkley vs. Supertramp vs. Rockwell)
γυρίζει ξαφνιασμένος προς το μέρος μου...
-«milioka, Super.... eh?» μου κάνει, εννοώντας Supertramp.
-«Περίμενε ν' ακούσεις» του λέω...
Παίζει το κομμάτι, με κοιτάζει με αποδοκιμασία κουνώντας το κεφάλι του
μπαίνει στην κουβέντα ένας τρίτος:
-«από τον milioka περίμενες ν' ακούσεις Supertamp?» του λέει-«ο miliokas είναι λάτρης των διασκευών»....
-«βάλε ρε το Sound The Alarm» μου κάνει [Thievery Corporation]...
Πάλι παγωτό εγώ.....