the last summer night on earth_



δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από τη θέα μίας σχεδόν
άδειας παραλίας στο τέλος του καλοκαιριού...

...το σκηνικό της εγκατάλειψης, φέρνει και την ταυτόχρονη
απομόνωση...




βρίσκομαι στην παραλία του ....
η ομπρέλλα ανοιχτή αλλά κανένας από κάτω...
το iPod, φτύνει μουσική...
Ismael Miranda Me Voy Ahora (Joe Claussell Remix)
...κάποιος φίλος πήρε τηλέφωνο σαν το άκουσε λέγοντας:
"Το κομμάτι του 2011",
κάποιος άλλος, ούτε να το φτύσει...




Υπάρχουν κάποιοι γύρω, ελάχιστοι
και το αλλάτι κολλάει πάνω μου
και με πιάνει φαγούρα, ξαναβουτάω...

...καθισμένος,
με την πλάτη στα ξύλα που φιλοξενούσαν καφέδες, νερά
και τα ηχεία του iPod, όλο το καλοκαίρι...
...αγναντεύω...


...έχει περάσει κάμποση ώρα από τη δύση του ηλίου
κι αρχίζει σιγά σιγά να νυχτώνει...
..ένας φίλος βιάστηκε να φύγει χωρίς να χαιρετήσει..
μπορεί και να έψαξε να με βρει...


κάποιοι άλλοι έφυγαν ... γενικά...
είναι βαρειά η μοναξιά μας
βαρύτερη κι από τη μοναξιά της επαρχίας τον χειμώνα...
...σε κάνει να νοιώθεις εξόριστος...

χτυπάει το τηλέφωνο...
"τη Δευτέρα πιάνεις δουλειά, μην ξεχαστείς..."



Me Voy Ahora κι εγώ....
στο δρόμο της επιστροφής_


Flowers Of Romance The Last Summer Night (On Earth)
Magnet Last Day Of Summer (Cosmos Vox)
the day just was

Cut Cropped (What A Day)
Mathieu Hobiere Feat. Marzenka High On You
Mathieu Hobiere High On You (Eddie Silverton Remix)
Wishbone Ash - Leaf And Stream

photos via

[:page 432]

Είχε σηκωθεί μια μικρή υγρασία σέρνοντας φρέσκια μυρωδιά πρασινογάλαζα φύκια 
και πάνω στα βράχια στο τέλος της αμμουδιάς κάτι θαλασσινές κουμαριές 
είχαν κιόλας σκοτεινιάσει—τα πρόσωπά τους απ' τη δύση κόκκινος χαλκός στα μάτια πράσινες ρωγμές σημάδι κάποιων χρόνων υγρασίας.  
—Τον ήλιο κοίτα ρε φίλε. Έσβησα το τσιγάρο μου σηκώθηκα 
πήρα το δρόμο πίσω να περάσω τη μεγάλη άμμο να βγω στη δημοσιά 
για την αφετηρία όμως αυτοί μ' αφήσανε και μείνανε σαν πετρωμένοι 
να κοιτούν τη θάλασσα 
τους φώναξα μια δυο φορές μα δε μ ' ακούσανε—θα με προλάβουνε στο λεωφορείο σκέφτηκα κι αν το χάσουν θα με βρουν στο Στέκι—όπως και να 'ναι πάντως κάπου θα βρεθούμε.  
 
ο ήχος του βιβλίου που πέφτει στο πάτωμα τον ξυπνά... 
 "πόση ώρα κοιμάμαι";  
κάνει να δει την ώρα στους φωσφορίζοντες δείκτες του παλιού ρολογιού  
αλλά κι αυτό είναι πεσμένο με τα μούτρα στο κομοδίνο.  
άναμμα αναπτήρα (ήχος από zippo), μια δυνατή τζούρα καπνού....  
κάποια μουσική ακούγεται αχνά...  
 
...και σχεδόν η ανάσα του...  
 
...σκοτάδι