Γιώργος Αντωνίου - Ραδιενεργή Βροχή

To 1987 είχε κυκλοφορήσει ένας δίσκος ενός καλλιτέχνη
από τη Θεσσαλονίκη,
του Γιώργου Αντωνίου,
που είχε τίτλο Ραδιενεργή Βροχή...
Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί τότε, δε γνώριζαν τη σημερινή έξαρση
κι ούτε υπήρχαν τόσοι πολλοί,
ούτε άκουγες τα ίδια τραγούδια όσο και να γύριζες τη βελόνα...
Μετά βίας -θυμάμαι- μπορούσα να ακούσω το Δεύτερο Πρόγραμμα από τα FM, καθώς το μικρό τραντζιστοράκι που είχα δεν είχε το κουράγιο....
Όμως... μερικές φορές ήμασταν τυχεροί
και ακούγαμε ενδιαφέροντα πράγματα από τα μεσαία...
Τότε λοιπόν, άκουσα και γι αυτόν το δίσκο (τη Ραδιενεργή Βροχή)...
Ήταν και επίκαιρο, τότε, το θέμα με το Τσερνομπίλ
και ο τίτλος θεωρούνταν πιασάρικος....
Είχε κι ένα videoclip,
με κάτι καπνούς, απ' ότι θυμάμαι, ο ήχος ήταν ηλεκτρικός....
Βέβαια ο δίσκος δε νομίζω να έπιασε κι ούτε άκουσα και για κάποια νέα δουλειά του εν λόγω καλλιτέχνη...
Μόνο πριν δυο - τρία χρόνια, άκουσα
(στο Δεύτερο Πρόγραμμα ξανά)
μια διασκευή του τραγουδιού
που έχει τίτλο "Να Γελάς"
από τον συνθέτη Νίκο Κατσίκα, νομίζω.

αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του δίσκου

Οκτώβρης '81, σούρουπο σ' ένα καφενεδάκι στην 

παραλία της Θεσσαλονίκης Ο Γιώργος μ' ένα
τσιγάρο στο στόμα και γω, ο Νίκος με χακί
φανταρίστικη στολή, ένας βαρύγλυκος,
δυο κουβέντες, πολλά όνειρα
όσα και τα σύννεφα κι ένας έρωτας
για την ίδια γυναίκα, τη μουσική.
Μια στιγμή μεσ' το χρόνο και μετά ξανά η
ρουτίνα. Και ξάφνου κάποια άλλη στιγμή του
Απρίλη του '86 πέφτει η "ραδιενεργή βροχή"
και μαζί της η ιδέα να κάνουμε δίσκο.
Μαζέψαμε λοιπόν σταγόνα-σταγόνα το υλικό της
"βροχής" ένα υλικό συνεργασίας 6 χρόνων.
Ο Κώστας Γανωσέλης πρόσθεσε τους ανεκτίμητους
κεραυνούς του DX7 του μαζί με την απαραίτητη
ενορχηστροτική ραδιενέργεια αλλά κυρίως
ένα ουράνιο τόξο ζεστασιάς και αγάπης
και νάτη η "Ραδιενεργή Βροχή" μας.
Μια προσπάθεια να "λευτερωθούμε απ' του μυαλού
το μαύρο και της ψυχής το μες"....

Ν.Κ.

Εκείνον τον καιρό δεν υπήρχαν ούτε iPod,

ούτε κινητά με μουσική, ούτε mp3 players...

Κάτι απαρχαιωμένα walkman είχα

(θυμάμαι, δεν έφταναν τα λεφτά για μπαταρίες)με 'κείνα

τα τεράστια ακουστικά με τα πορτοκαλί σφουγγαράκια

(ούτε καν ακουστικά "ψείρες"),

είχα αγοράσει το δίσκο αυτό και σε κασσέτα

-εταιρίας παρακαλώ-και την είχα λιώσει στην κυριολεξία....

Την κασσέτα,όσο κι αν έχω ψάξει,

δε μπόρεσα ποτέ να βρω που την έχω καταχωνιάσει...

Ο δίσκος, έχει γλυτώσει με απειροελάχιστες γρατζουνιές

Γιώργος Αντωνίου - Να γελάς (dropbox d/l)

Μουσική/Στίχοι: Νίκος Κατσίκας

Στην παιδική χαρά στις τραμπάλες προχθές με παγωτό χωνάκι στο χέρι
γελάς χορευτικά σ' ενός βαλς τις στροφές
ποια μάγισσα εδώ σ' έχει φέρει

Να γελάς κι εγώ θα στο πω
το σ' αγαπώ χορεύοντας ρούμπα
Σαν το Μίκυ σαν το Σαρλό
με δυο γκριμάτσες και με μια τούμπα ...


(το παραπάνω τραγούδι το έχω
ripάρει από τον δίσκο,
οπότε μην περιμένετε + τήν
καλύτερη απόδοση...
Πάντως, αν κάποιος ενδιαφέρεαι,ας αφήσει σχόλιο
να τού δώσω λινκ για ολόκληρο το δίσκο...)