Για άλλη μια φορά, σκαλίζοντας το πατάρι, ανακάλυψα άλλη μια ποιητική συλλογή που είχα εκεί πάνω ξεχασμένη... Μια συλλογή από σπαραγμούς... αγορασμένη 10 (σχεδόν) χρόνια πριν...
Τσέζαρε ΠαβέζεΟ θάνατος Θα 'ρθει και Θα 'χει Τα Μάτια Σου
Λίγα λόγια γι' αυτόν και το έργο,
του παρμένα από τη Βικιπαίδεια
Ο Τσέζαρε Παβέζε [Cesare Pavese] ήταν Ιταλός ποιητής, μυθιστοριογράφος,κριτικός λογοτεχνίας και μεταφραστής που συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους συγγραφείς του 20ού αιώνα στη χώρα του. Γεννήθηκε στο Santo Stefano Belbo, στην επαρχία Κούνεο, στις 9 Σεπτεμβρίου 1908. Ήτανε το χωριό που κι ο πατέρας του γεννήθηκε και πού η οικογένεια επέστρεφε για καλοκαιρινές διακοπές κάθ' έτος. Ξεκίνησε τη στοιχειώδη εκπαίδευση στο San Stefano Belbo, αλλά το υπόλοιπο της εκπαίδευσής του ήτανε στο Τορίνο. Νεαρός έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αγγλική λογοτεχνία κι ανάλαβε στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο, διατριβή για τη ποίηση του Ουόλτ Ουίτμαν και μετέφρασε Αμερικανούς και Βρετανούς συγγραφείς, που ήταν νεοεμφανιζόμενοι στο ιταλικό κοινό.
Από αυτό το βιβλίο που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτηκαι σε μετάφραση του Σωτήρη Τριβιζά, αντιγράφω....
[σελ. 43]
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΠΛΟΥΖ,
ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ
Ήταν μόνο ένα φλέρτ,
τό 'ξερες αυτό-
κάποιος πληγώθηκε
εδώ και καιρό.
Όλα είναι ίδια
κι ο χρόνος διαβαίνει-
μιά μέρα γεννιέσαι,
μιά μέρα πεθαίνεις.
Εδώ και καιρό
κάποιος πέθανε-
κάποιος προσπάθησε,
μα δεν έμαθε.
11Απριλίου 1950
αυτός ο θάνατος που μας συντροφεύει
απ' το πρωί ως το βράδυ, άγρυπνος,
κρυφός, σαν μια παλιά τύψη
ή μια παράλογη συνήθεια. Τα μάτια σου
θα 'ναι μια άδεια λέξη,
κραυγή που έσβησε, σιωπή.
Έτσι τα βλέπεις κάθε πρωινό
όταν μονάχη σκύβεις
στον καθρέφτη. Ω αγαπημένη ελπίδα,
αυτή τη μέρα θα μάθουμε κι εμείς
πως είσαι η ζωή κι είσαι το τίποτα.
Για όλους ο θάνατος έχει ένα βλέμμα.
ο θάνατος θα 'ρθει και θά 'χει τα μάτια σου.
Θα 'ναι σαν ν' αφήνεις μια συνήθεια,
σαν ν΄αντικρύζεις μέσα στον καθρέφτη
να αναδύεται ένα πρόσωπο νεκρό,
σαν ν' ακούς ένα κλεισμένο στόμα.
Θα κετεβούμε στην άβυσσο βουβοί.
22 Μαρτίου 1950
ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ
Ήταν μόνο ένα φλέρτ,
τό 'ξερες αυτό-
κάποιος πληγώθηκε
εδώ και καιρό.
Όλα είναι ίδια
κι ο χρόνος διαβαίνει-
μιά μέρα γεννιέσαι,
μιά μέρα πεθαίνεις.
Εδώ και καιρό
κάποιος πέθανε-
κάποιος προσπάθησε,
μα δεν έμαθε.
11Απριλίου 1950
[σελ. 35]
Ο θάνατος θα 'ρθει και θα 'χει τα μάτια σου-
Ο θάνατος θα 'ρθει και θα 'χει τα μάτια σου-
αυτός ο θάνατος που μας συντροφεύει
απ' το πρωί ως το βράδυ, άγρυπνος,
κρυφός, σαν μια παλιά τύψη
ή μια παράλογη συνήθεια. Τα μάτια σου
θα 'ναι μια άδεια λέξη,
κραυγή που έσβησε, σιωπή.
Έτσι τα βλέπεις κάθε πρωινό
όταν μονάχη σκύβεις
στον καθρέφτη. Ω αγαπημένη ελπίδα,
αυτή τη μέρα θα μάθουμε κι εμείς
πως είσαι η ζωή κι είσαι το τίποτα.
Για όλους ο θάνατος έχει ένα βλέμμα.
ο θάνατος θα 'ρθει και θά 'χει τα μάτια σου.
Θα 'ναι σαν ν' αφήνεις μια συνήθεια,
σαν ν΄αντικρύζεις μέσα στον καθρέφτη
να αναδύεται ένα πρόσωπο νεκρό,
σαν ν' ακούς ένα κλεισμένο στόμα.
Θα κετεβούμε στην άβυσσο βουβοί.
22 Μαρτίου 1950
.jpg)
