ΟΝΕΙΡΑ_

...σηκώθηκε αλαφιασμένος...

κοίταξε γύρω του και είδε πως ακόμα
ήταν στο δωμάτιό του....

"..πολύ ζωντανό ήταν αυτό το όνειρο..." μονολόγησε

η φωνή του, του φάνηκε σαν ξένη, στα αυτιά του.

Σα να άκουγε κάποιον άλλο...

"... μη δίνεις σημασία..." μονολόγησε ξανά

κοίταξε γύρω του, στην πιο σκοτεινή γωνιά του δωματίου
είδε τις παλιές, ταλαιπωρημένες του μπότες..

Αυτές που είχαν περάσει παρέα,
ένα σωρό περιπέτειες..

τις πλησίασε...
ήταν γεμάτες σκόνη...
τις χάιδεψε και τις καθάρισε


είχε καιρό πολύ να τις φορέσει.... πάνω από 2 χρόνια
τις φόρεσε κι ένιωσε
σα να μην τις είχε βγάλει ποτέ από τα πόδια του...

σηκώθηκε κι ένιωσε αμέσως το δωμάτιο να τον πνίγει..

"...τελικά, θα πάμε μια βόλτα...",
είπε στις μπότες
και η φωνή του πάλι αντήχησε ξένη στ' αυτιά του...

βγήκαν έξω

είχε αρχίσει να πέφτει το σκοτάδι...
έχωσε τα χέρια του βαθειά στις τσέπες του
και προχώρησε...

η διαδρομή που ήθελε να κάνει
ήταν τελικά πολύ μικρή και οι σκέψεις τόσο πολλές
που δε χωρούσαν σε μια τόσο μικρή διαδρομή

....οι μπότες, οδήγησαν τα βήματά του σε ένα μεγάλο κύκλο....

...και το "soundtrack" ...

Zippin’ up my boots
Goin’ back to my roots
To the place of my birth
Back down to earth

Richie Havens - Going Back To My Roots

...κι οι μπότες που
δεν φοράς ποτέ σου
είχανε γίνει
...σύμβολο!

Χειμερινοί Κολυμβητές - Από Το Πάρκο Στη Μυροβόλο

12/04/08 - 11:27 π.μ.