όνειρο #2

"... ήμουν, λέει, σε κάποιο χωράφι, σαν αμπέλι ξεραμένο από τα κρύα του χειμώνα σε κάποιο μέρος - τόπο άγνωστο [στο όνειρο] αυτή τη φορά, μαζί με δυο φίλους των οποίων τα πρόσωπα δε θυμάμαι αλλά ξέρω πως ήταν αυτοί και καθόμασταν στη νοτιοανατολική γωνία του αμπελιού.
Στη μεριά εκείνη υπήρχε ένα πηγάδι φτιαγμένο από τις σωλήνες εκείνες τις μεγάλες τις τσιμεντένιες που κατασκευάζουν τα φρεάτια στους δρόμους.
Οι φίλοι κάθονταν στην άκρη, κάτω στο χώμα κι ο ένας διάβαζε εφημερίδα. Εγώ ήμουν σκαρφαλωμένος πάνω στο φιλιατρό, κρατιόμουν από ένα ξύλο που υπήρχε πάνω σ' αυτό και που παλιά μάλλον έδεναν τον κουβά και κοιτούσα μέσα στο πηγάδι που ήταν στενό και πολύ σκοτεινό, κατάμαυρο και αυτή του η μαυρίλα, ξεκινούσε από πολύ ψηλά, ενώ η μέρα έξω ήταν μουντή -σαν τη σημερινή- χωρίς ήλιο....

"...milioka, μου λέει ο ένας εκ των δύο, ο οποίος διάβαζε και την εφημερίδα, μόλις διαβάζω πως είσαι ο μοναδικός με μακριά μαλλιά πάνω στον πλανήτη [λίγο άκυρο αυτό αλλά στα όνειρα μπορούν να συμβούν τα πάντα] ....

Και ξαφνικά, λέει, άρχισα να κόβω τα μαλλιά μου, τούφες - τούφες -δε θυμάμαι με τι- και να τα πετάω μέσα στο πηγάδι....

Αυτό ήταν το όνειρο, ξημέρωμα τετάρτης 26.11.2008
ενώ τις προηγούμενες μέρες είχε πραγματοποιηθεί ένας πολύ χοντρός τσακωμός στο χώρο εργασίας με το "αφεντικό" [γαμημένα αφεντικά] με αποτέλεσμα η κατάστασή να ήτο τεταμένη, να δουλεύουμε εκτός έδρας και να ήμαστε αναγκασμένοι να μένουμε στο ίδιο δωμάτιο χωρίς να μιλάμε, εγώ να την κοπανάω συνεχώς από κει μέσα, με τα νεύρα μου καλώδια και να μη νιώθω απολύτως τίποτα....

Ένα κενό.... Που έλεγε κι ο αΜαζωνάκης.

Με το λάπτοπ κρασσαρισμένο γιατί πάνω στον καυγά το έκλεισα την ώρα που bootάριζε και τι να έκανε το καημένο κι αυτό...? Τα έπαιξε και δεν άνοιγε κι αυτό έκανε τα νεύρα μου να εντείνονται. Όχι νεύρα που δεν άνοιγε [άλλωστε, ας μην το έκλεινα έτσι κι ας μην το κακομεταχειριζόμουν] αλλά επειδή με τη συμπεριφορά τους οι "κύριοι" με ανάγκασαν να φερθώ σε ένα άψυχο μηχάνημα κατ' αυτόν τον τρόπο....

Ευτυχώς κατάφερα να πάρω backup όλα σχεδόν τα αρχεία με ένα Linux ubuntu cd και τώρα απλά περιμένω κάποια στιγμή να το φτιάξω, ενώ ποστάρω με δανεικό....

Δύσκολη βδομάδα η προηγούμενη κι εγώ από τότε δεν ξαναπάτησα στη δουλειά, ενώ ακόμα δε μου έχει περάσει ο θυμός για τον τρόπο με τον οποίο μου φέρθηκαν άτομα που και σε ξένο τόπο ήμασταν και δουλειά δική τους έκανα και άλλα.... και άλλα...

... και στην ουσία, δεν έχει σημασία τι έκανε ο άλλος... πρωτεύουσα σημασία έχει το τι σκέφτηκα εγώ και πως ανέλυσα όλα αυτά που συνέβησαν και η οπτική γωνία απ΄όπου τα είδα..

σκατά.... αυτά... (07.10.2015)