[:birthday]

*γεννέθλια (1st)
...όχι δικά μου..
εγώ έχω το καλοκαίρι
αλλά τούτου εδώ του blog.




πέρασε ένας χρόνος σχεδόν που άρχισα να γράφω εδώ μέσα...
στην αρχή ξεκίνησε για πλάκα...
έτσι για να δω τι μπορώ να καταφέρω από το μηδέν..
έχοντας δηλαδή πλήρη άγνοια περί των blogs, ιστολογίων κλπ.

Πήρα τον Γιάννη ήρθαμε σπίτι με μια μπουκάλα Havana club μαύρο
κι αρχίσαμε... Ο Γιαννης ως γνωστόν έφερε τις αντιρρήσεις του..
"εγώ δεν ξέρω", "τι να κάνω εγώ" και άλλα τέτοια χαρωπά...
"θα είσαι για να διαβάζεις εσύ" του είχα πει, θυμάμαι...

κι έτσι, μπαίνοντας σε άλλα blog, παίρναμε μια ιδέα
και σιγά - σιγά, φτάσαμε εδώ που ήμαστε τώρα...

εδώ, ήταν το πρώτο - πρώτο ποστ...
σε δοκιμαστικό στάδιο γιατί εγώ "πρώτη ανάρτηση" του blog
θεωρώ αυτήν.




δε μπορώ να θυμηθώ ιδέες από άλλα blogs,
θυμάμαι όμως πως κάποιο βράδυ,
χαζεύοντας από δω κι από κει στο internet 
έπεσα πάνω στον
 Balidor και στο blog του ΧΙΛΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ.
από εκεί και ητην ιδέα να βάζω κι ένα τραγούδι σε κάθε ποστ.





βέβαια το blog δεν είχε ποτέ εκείνα τα μεγάλα νούμερα που έβλεπα σε κάτι άλλα, 
ούτε έγινε/πραγματοποιήθηκε ποτέ διάλογος μακροσκελής
όπως έχω δει αλλού....

οιπερισσότερες επισκέψεις, τυχαία γινόντουσαν,
νομίζω....
σπάνια ερχόταν κάποιος ειδικά για το blog...
[εκτός μεμονωμένων περιπτώσεων]
όμως, όπως και να 'χει, εγώ το διασκέδασα....



μέσα σε αυτό το χρόνο πραγματοποιήθηκαν πάρα πολλές αλλαγές στη ζωή μου...
φιλίες διαλύθηκαν, νέες κτίστηκαν, όνειρα πραγματοποιήθηκαν και πόθοι εκπληρώθηκαν, άνθρωποι έφυγαν από τη ζωή, με άλλους ήρθαμε ακόμα πιο κοντά και ανακαλύψαμε πως τελικά ο θάνατος δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στους άλλους, μπορεί να συμβεί και σε μας... και πως τελικά δεν ήμαστε άτρωτοι...

...άλλαξα και δυο τρεις δουλειές, έμεινα και λίγο καιρό άνεργος...
αλλά σε γενικές γραμμές, καλά ήτανε...

...αυτό όμως που μου έδωσε τη μεγαλύτερη ικανοποίηση ήταν πως μπορούσα να ποστάρω εδώ μέσα ό, τι ακριβώς εγώ γουστάριζα και ότι μπορούσα να το "πω" κάπου, στην ουσία, να το βγάλω από μέσα μου....

κι έτσι άρχισα να βάζω, ακριβώς ότι μου προκαλούσε εντύπωση χωρίς να προσπαθώ να το κρατάω σε ένα συγκεκριμένο φορμά....


όλα χύμα, από το ένα θέμα στο άλλο κι ας γινότανε της πουτάνας...
ήμουν όμως ικανοποιημένος κι αυτό ήταν που είχε τη μεγαλύτερη σημασία...

συνάντησα και κάποιους φίλους από τα παλιά, κάποιους άλλους που δεν περίμενα να δω.....
και να' μαι τώρα εδώ εγώ και να ζαλίζω, τ' αρχίδια στους άνδρες,
τις ωοθήκες στις γυναίκες.

κάπου εδώ θα σταματήσω, επειδή ξέρω πως κανείς -σχεδόν- δε θα το διαβάσει αφ' ενός, αφ' εταίρου ίσως όποιος το διαβάσει θα παρατηρήσει πως είναι λίγο ασύνδετο το κείμενο μεταξύ του

αυτό συμβαίνει επειδή από τη στιγμή που ξεκίνησα να το γράφω, σταμάτησα 3 με 4 φορές...
την τελευταία μάλιστα, με πήρε ο ύπνος για κάνα μισάωρο στην καρέκλα....

αλλά είπα να μην κάτσω τώρα να κάνω διορθώσεις κειμένου λες και ήμαστε σε κάνα εκδοτικό οίκο.


κι επειδή τόσο καιρό "στολίζω" τα ποστ μου με φωτογραφίες που "βουτάω" από άλλα sites
-χωρίς να αναφέρω ποτέ τις πηγές-
σήμερα είπα να βάλω φωτογραφίες που έχω τραβήξει εγώ...

και, μουσικό αλαλούμ, που θα έλεγε κι ο balidor.

Το πρώτο τραγούδι για εκείνη την πρώτη βραδιά,
ένα χρονο πριν... (roberto sol, one night to remember)
αυτό επειδή με νανούρισε,
καθώς έπαιζε στο repeat από to winamp
την ώρα που με είχε πάρει ο ύπνος στην καρέκλα...

περιπέτειες

[....] είμαι χθες το βράδυ... και πίνω καφέ σε ένα μαγαζί....
ταυτόχρονα, για να περάσει και η ώρα ευχάριστα
διαλέγω μουσική από το πι σι του μαγαζιού
για να ακούει ο κόσμος....

δίπλα μου είναι διάφοροι αδιάφοροι....
...άλλοι γουστάρουν τη μουσική που παίζω
άλλοι πάλι με τίποτα και περιμένουν ν' ακούσουν κάνα σκυλάδικο
ή στην καλύτερη περίπτωση, κάνα ελληνικό
που θα 'χω τη φαεινή ιδέα να πετάξω
ανάμεσα στο κομμάτια.....

...είναι, που λέτε δίπλα μου κι ένας τύπος
που τις περισσότερες φορές γουστάρει με χίλια
και στις στροφές με δυο χιλιάδες αυτά που βάζω...
...άλλες φορές πάλι, όταν δε γουστάρει
μου τα χώνει, αλλά εγώ, ως γνωστόν, κλάιν μάιν...

...βάζω, που λέτε, διάφορα τραγούδια χθες
προσπαθώντας να ικανοποιήσω όλα τα γαμημένα τους γούστα
αλλά να φτιάξω και τη διάθεση τη δική μου...
και μέσα σε όλα που έχω διαλέξει, κάποια στιγμή
έρχεται και η σειρά του τραγουδιού του
Zac F, Lo Sientes (Night At The Port Dub Mix)...

Το κομμάτι αυτό, έχει διάρκεια εφτά λεπτά και είκοσι δευτερόλεπτα (00:07:20)
με τα γαμηστερά του τα πνευστά μέσα κλπ....

...όση ώρα διαρκεί το κομμάτι, ο τύπος δίπλα μου
-που σημειωτέον, έχει πιει, αν όχι όλο,
τουλάχιστον τον μισό Βόσπορο,
εκστασιασμένος προφανώς από τα πνευστά
αρχίζει να μου εκθειάζει το κομμάτι
λέγοντάς μου για σόλα σαξοφώνου
και ντραμς.... και πάλι από την αρχή..
το ίδιο και το ίδιο...
όλο αυτό, να το ακούω μες τα αυτιά μου
για εξήμισι περίπου λεπτά....
.. και να 'χω χωθεί μες την οθόνη
μήπως και γλιτώσω...

Βασικά, άλλο να σας το περιγράφω τώρα
κι άλλο να το βιώσετε...

..όμως, δεν ήταν αυτό...

κάμμια τριανταριά δευτερόλεπτα πριν τελειώσει το κομμάτι, ο τύπος
που λέγαμε παραπάνω
χωρίς να ξέρω κι εγώ τι περίμενε ν' ακούσει...
πιθανότατα καμμιά αλλαγή του σαξοφώνου
ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο
γυρίζει και μου λέει ξαφνικα:

ΩΩωω [!!!] μεγάλη μαλακία το κομμάτι αυτό Τίποτα.
Ο καλλιτέχνης δεν αξίζει μία...


"εε, όχι ρε πούστη μου", λέω μέσα μου...
κι εκεί δεν άντεξα, σήκωσα τα χέρια ψηλά, [που λέει ο λόγος]
πήγα για κατούρημα
τελειώνοντας έπλυνα τα χέρια μου, τα έχωσα όσο πιο βαθειά μπορούσα στις τσέπες, αφού πρώτα σήκωσα τους γιακάδες το τζάκετ που φορούσα
και την έκανα....

και λέω τώρα...

γιατί αγαπητέ Zac F δεν έβαζες άλλη μια λούπα σαξοφώνου
να γλυτώσω κι εγώ...??
τουλάχιστον να μην έχανα και τον προσανατολισμό μου
με το εν λόγω κομμάτι...

Ουφ !!! να δω τι άλλο θ' ακούσω...

THIEVERY CORPORATION - THE NUMBERS GAME lyrics

Thievery Corporation - The Numbers Game lyrics
(feat. Chuck Brown)

I'm talking people about the same old game/
Their running them numbers and the winners never change/
The dice is loaded and the deck is stacked/
The game itself/
Will hold you back/
Check out your mind/
And don't be blind/
To the numbers game/
Don't be in the dark/
All by yourself/
Don't play that hand that the dealer has dealt/
Were cashingout cuz its time to sell/
Taking back the power/
Gonna share that wealth/
Check out your mind/
And don't be blind/
To the numbers game/
I'm talking people about respect/
Baby you can't win when you place that bet/
The dice is loaded and the deck is stacked/
The game itself/
Will surely hold you back/
Check out your mind/
And don't be blind/
To the numbers game/
Let's get hip on this/
So you won't slip on this/
See you gotta get hip on this/
So you won't trip on this




MAN DOES NOT WEAVE THIS WEB
ORF LIFE. HE IS MERELY A STRAND
OF IT. WHATEVER HE DOES TO HIMSELF
-CHIEF SEATTLE-

Γιώργος Μάρκου Oμίχλη Ως Τον Παράδεισο | Επαφές

Oμίχλη Ως Τον Παράδεισο
Εξώφυλλο, εικονογράφηση
και χειρόγραφα κείμενα ΗΛΙΑΝΑ ΝΟΕΑ


Εκδόσεις FARAG

ΕΠΑΦΕΣ



Απέραντα πράσινα δέντρα
περικυκλώνουν το γυμνό μου κορμί

ανασαίνω δηλητηριώδεις οσμές

που έρχονται απ' τα βάθη του μυαλού μου

σαρκάζοντας και κατασπαράζοντας την επαφή μου

με τον κόσμο

οδηγώντας την, σε απροσδιόριστες στιγμές

υποσχόμενος πάντα πως θα καταφέρω

έστω και για μια φορά

να τρυπώσω στο κορμί σου

και να χαθώ μέσα με όλες μου τις αισθήσεις

ριγμένες στην ψυχή σου

το πρόσωπό μου τριγυρνάει σ' άλλα μέρη

Ψάχνοντας το μυαλό μου

Παύει και καίγεται


[το σκίτσο είναι δικό μου]

[:εδώ Θεσσαλονίκη]


[...] τότε, πολύ πίσω, στα μέσα της 10ετίας του '80 που τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά σε σχέση με σήμερα, ακόμα και στη μουσική, ο δίσκος του Γιάννη Μηλιώκα, "Εδώ Θεσσαλονίκη", ανήκε στους πρώτους -Ελληνικούς- που αγόρασα...


Άσχετα αν τώρα κινούμαι σε διαφορετικά μουσικά ακούσματα,

πάντα βάζω να ακούσω με νοσταλγία τους δίσκους του....


Ο δίσκος "Εδώ Θεσσαλονίκη" έπεσε εντελώς τυχαία στα χέρια μου -σε ψηφιακή μορφή-

κι έβαλα να τον ακούσω μετά από πολύ καιρό .... με διαφορετικά -σε σχέση τότε- συναισθήματα, είναι η αλήθεια.... Άλλωστε, όπως έχω ξαναπεί, μια μουσική κι ένα άρωμα, έχουν τη δυνατότητα να σε μεταφέρουν με ασύλληπτες ταχύτητες πίσω στο χρόνο....

να σου θυμίσουν καταστάσεις που τις έχεις -ίσως- στα πιο σκοτεινά υπόγεια της μνήμης...

...να σε κάνουν να στηρίξεις το κεφάλι στα δυο σου χέρια, απλά να ακούς

[για τη μουσική λέω] και να κοιτάς σα μαλάκας την οθόνη του πισιού χωρίς όμως να βλέπεις τίποτα ή μάλλον, να βλέπεις αυτά που εσύ θέλεις....

Όλα αυτά σκέφτομαι καθώς ακούω τον εν λόγω δίσκο με τα χέρια στηριγμένα στο κεφάλι κοιτάζοντας σα χαζός την οθόνη....

...κι έρχονται στο μυαλό μου τα λόγια ενός περιπτερά, τις προάλλες:

-Μηλιώκα, απευθυνόμενος σε μένα, ο δικός σου [για τον καλλιτέχνη] επιστρέφει.

προφανώς είχε δει τις εμφανίσεις του στην τιβι... ευτυχώς [;;;] που ήσουν κι εσύ και μας τον θύμιζες [!!!]

...δεν είπα κάτι, κούνησα, αόριστα, το κεφάλι, πλήρωσα και την έκανα....

[...] μου αρέσουν περισσότερο τα οπισθόφυλλα στους δίσκους. τους δίνουν μια άλλη διάσταση, πιο προσωπική....

...έχουν μια δική τους υπόσταση... μια... μελαγχολία [...]

ροκ το ποιμενικόν

Lost | A Complete Theory


αντιγράφω από το blog, seagazing το παρακάτω πόστ,
καθ' ότι λάτρης :P,
της σειράς αλλά και από τη χαρά μου που βρήκα "τροφή",
σχετικά με αυτήν -τη σειρά-

λοιπόν... η παρακάτω θεωρία δεν είναι δική μου, ούτε με καλύπτει 100%, είναι όμως με διαφορά η καλύτερη που έχω ακούσει κατά καιρούς και αν μη τι άλλο, βάζει όλα τα περίεργα γεγονότα της σειράς σε ένα ενιαίο πλαίσιο, κάτι που μου αρέσει πολύ και φυσικά ενισχύει τις πιθανότητες αυτή να είναι η τελική θεωρία.
καταρχήν, πιστεύω ακράδαντα ότι υπάρχει μία θεωρία, όπως κάνω πάντοτε (ακόμα και για το INLAND EMPIRE) και, από την πρώτη-πρώτη φορά που είδα να πατιέται αυτό το κωλοκουμπί κάθε 108 λεπτά υπέθεσα ότι είχε να κάνει με χρονομηχανή. ό,τι διαφορετικό και να πουν οι παραγωγοί της σειράς πάνω σ' αυτό για να κρατήσουν αυξημένο το ενδιαφέρον μας, απλά δεν τους πιστεύω.

[...] enjoy the mindfucking! [...]

κάπου ανάμεσα στο 1881 - έως 1900
Το Black Rock ήταν ένα δουλεμπορικό πλοίο που διέσχίζε τον Ειρηνικό. Μετέφερε μια μεγάλη ποικιλία μεταλλικών ορυκτών, οι οποίες ήταν ιδιαίτερα διαδραστικές με άλλες μαγνητικές δυνάμεις. Απροσδόκητα, το πλοίο πλησιάζει το νησί του Lost. Το νησί αυτό έχει μοναδικές μαγνητικές ιδιότητες, και τα μαγνητικά υλικά πάνω στο πλοίο διαδρoύν με τις μαγνητικές δυνάμεις του νησιού, με αποτέλεσμα το πλοίο να ανυψωθεί κυριολεκτικά πάνω στο νησί!.......

...τη συνέχεια, μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ


ps. ελπίζω μόνο να μην κακοφανεί στον φίλο το clopy wright

αέρας

[....] παράξενη αυτή η βραδιά.... κι αυτός ο ζεστός αέρας που φυσά από το πρωΐ, έκανε ένα σωρό ανθρώπους να κυκλοφορούν με κοντομάνικα .... ξανά.... σα να έχουμε άνοιξη[....]

[....] περίεργος καιρός απόψε .... μα την αλήθεια.... μονολόγησε ....
θα ήταν ωραίο να ήμουν στη θάλασσα

έτσι όπως είναι απόψε η νυχτιά..... ζεστή... μια χαρά γαλήνη[....]
[....] έκλεισε το ραδιόφωνο κι άνοιξε το παράθυρο.... άφησε τον αέρα να ξεχυθεί μέσα στο δωμάτιο... μαζί του έφερε τις μυρωδιές του.... στιγμιαία χάρηκε.... μετά.... ένιωσε μια ανεξήγητη θλίψη να τον ξανααγκαλιάζει[....]

[....] περίεργο... μονολόγησε ξανά κι άναψε τσιγάρο ....αφουγκράστηκε τον αέρα για άλλη μια φορά... σφύριζε.... σφύριξε κι αυτός στο ρυθμό του[....]

[....] ξανασκέφτηκε, πως ο καιρός είναι περίεργος... το είχε σκεφτεί δυο - τρεις φορές από το πρωΐ.... θέλω να δω που θα καταλήξει αυτός ο καιρός.... μονολόγησε πάλι[....]

[....] για μια στιγμή, ο αέρας, σα να διάβαζε τις σκέψεις του σταμάτησε να φυσά.... κοίταξε προς το παράθυρο... έξω... σκοτάδι[....]

[....] ξανασκέφτηκε τη θάλασσα.... όχι τη γαλάζια [λέμε τώρα] την καλοκαιρινή ... αλλά τη χειμωνιάτικη θάλασσα... τη μαύρη... με τα κύματα να στήνουν το δικό τους τρελό χορό στο δικό τους τραγούδι [....]

[....] όπως τότε.... και το μυαλό του πλημμύρισε από εικόνες και θύμησες του παρελθόντος...
για μια στιγμή, έκλεισε τα μάτια.... ταξίδεψε... ήταν όμως για μια στιγμή [....]

[....] ένας δυνατός κρότος τον συνέφερε... βγήκε έξω... απλά ο αέρας είχε κάτι αναποδογυρίσει... κάγχασε... μπήκε μέσα, έκλεισε το παράθυρο και τον αέρα απ' έξω [....]

[....] αυτά, δεν για μας, είπε με μια μελαγχολία.... σα να μην το πίστευε ούτε κι ο ίδιος[....]

...i 'll be what I am, a solitary man....



SOLITARY MAN
By: Johnny Cash
Submitted By: StrummerSam@aol.com

Belinda was mine, till the time that I found her
Holding Jim, and loving him
Then soon came along, loved me strong, that's what I thought
Me and Sue, but that died too

Don't know that I will but until I can find me
A girl who will stay and won't play games behind me
I'll be what I am, a solitary man, solitary man

I've had it to here, being where love's a small word
A part-time thing, a paper ring
I know it's been done, having one girl who loved me
Right or wrong, weak or strong

Don't know that I will but until I can find me
The girl who will stay and won't play games behind me
I'll be what I am, a solitary man, a solitary man

Don't know that I will but until love can find me
And the girl who will stay and won't play games behind me
I'll be what I am, a solitary man, a solitary man,
Solitary man.