μνήμες aka memories | Ροz Πρόβες

(συνέχεια από το προηγούμενο)

... πίσω στη δεκαετία του 90. Ένα καλοκαιρινό απόγιομα, συζητάμε με ένα φίλο -από 'κείνους που από καιρό τώρα πια δε μαθαίνω νέα τους- και λέμε για τη ραδιοφωνική εκπομπή που θα έκανα την επομένη... Λέμε και για το όνομα αυτής που δεν της είχα ποτέ δώσει.... έλεγα απλά, πως για δυο ώρες, διάλεγε μουσική ο miliokas από την προσωπική του δισκοθήκη και διάβαζε ανάμεσα στα κομμάτια διάφορα που διάλεγε από εφημερίδες, βιβλία και διάφορα άλλα, αναφέροντας πάντα την πηγή....
Αν κάτι από αυτά ήταν δικά μου, απλά δεν έλεγα τίποτα...

[έχετε παρατηρήσει βέβαια πως αναφέρομαι σε μένα χρησιμοποιώντας τρίτο πρόσωπο.]

Κάνοντας να φύγω λοιπόν, μου πετάει ο "φίλος" μια κουβέντα, την οποία δεν άκουσα καλά και γυρνώντας του λέω:
- Τι είπες; Ροz Πρόβες;
- Όχι ρε, μου λέει και μου είπε τι είχε πει αλλά, δε θυμάμαι τώρα.....
- Αυτό ήταν, του λέω.
Από δω και πέρα, η εκπομπή θα λέγεται Ροz Πρόβες !!!

κι έτσι "γεννήθηκαν" οι Ροz Πρόβες, η εκπομπή που αναφέρω εδώ,
που δε θυμάμαι όμως πόσο κράτησαν.

Τα κομμάτια πλέον, δεν έχουν σχέση με το "τότε" καθώς τα ακούσματά μου έχουν αλλάξει κατά πολύ. Τα κείμενα όμως είναι τα ίδια καθώς τα έχω φυλάξει σε διάφορα τετράδια κι έχοντας δίπλα τους και ημερομηνίες για το πότε διαβάστηκε το κάθε κείμενο.
Τις φωτογραφίες που βάζω τις έχω επίσης τραβήξει εγώ, εκείνη την περίοδο.

____________________________________________________

H αβεβαιότητα είναι η μόνη μου περιουσία.
Κερδίζω σ΄όλα κι όμως χαμένος παραμένω.
Όταν ξημερώνει, στο Θεό
λέω καληνύχτα
κι όταν ξαπλώνω, φοβάμαι
πως θα πέσω.

[FRANSOIS VILLON]

από το εξώφυλλο του μπλέ τετραδίου.

Gare Du Nord - Summertime

Ένα εκατομμύριο χρόνια κάθομαι αντίκρυ σ΄αυτή τη δύση

και, θα μείνω Θεού θέλοντος άλλα τόσα.
Ένα εκατομμύριο, είναι πολύ λίγα
για να πεις ότι χάρηκες τέτοια θέα.!!
Δύο λοιπόν και να δούμε αν θα φτάσουν.

[ΛΟΥΚάΣ ΚΟύΣΟΥΛΑΣ - ΔύΣΗ]

Woolfy Vs Projections - Return Of Starlight [Invisible Conga People Remix]

Τα ζώα, μπορεί να φωνάζουνε και να πλακώνονται στις μπουνιές.
Ποτέ όμως δε χρησιμοποιούν τη σπιουνιά ή άλλα συγγενή ζώα
για να λύσουν τις προσωπικές τους διαφορές,
πράγμα που συνηθίζεται στην κοινωνία των ανθρώπων
που δεν είναι δυστυχώς ζώα !!!

[ΝΙΚόΛΑΣ ΆΣΙΜΟΣ;]
[με επιφύλαξη]

Γιώργος Αντωνίου - Να Γελάς

Να' μαι λοιπόν τώρα εδώ, στον απόηχο της ιστορίας αφού
κατάφερα και στρίμωξα ένα μάτσο χειρόγραφα, παλιές αναμνήσεις
και παλιούς εφιάλτες.
Πολύ σύντομα, θα βάλω τα χειρόγραφα σ΄ένα ντοσιέ,
θα καταχωρίσω το ντοσιέ σ΄ένα συρτάρι
και αυτό θα ΄ναι το τέλος.

[STEPHEN KING - CHRISTINE]
το βιβλίο, σελ. 606

Salif Keita & Cesaria Evora - Yamore

Μπερδεύοντας την αφοσίωση και τον έρωτα,
το μόνο που μου έμεινε είναι
να προστατέψω εγώ ο ίδιος τον εαυτό μου
απ΄όλους αυτούς που νοιάζονται μόνο
για τον εαυτό τους.

[IAN CURTIS 1956 - 1980]

Joy Division - Love Will Tear Us Apart

.... τις νύχτες, σκάβαμε κρυφά μια υπόγεια σήραγγα.
Μ΄'ένα σουγιά, μ΄ένα πιρούνι, με τα νύχια,
σκάβαμε τις πέτρες ξέροντας πως θα φτάσουμε
το πολύ ως τη θάλασσα.
Κι όμως, μας ήταν ανάγκη να βλέπουμε τα χέρια μας να ζούνε.
Μου ήταν ανάγκη να βλέπω πως κοντεύω
πόντο - πόντο να σε φτάσω.

[άΡΗΣ ΑΛΕΞάΝΔΡΟΥ - ΤΙΣ ΝύΧΤΕΣ]

Deadbolt - It Was You

Σαν ανακάλυψα τα τέσσερά μου μάτια, τα τέσσερά μου χέρια,
τις τέσσερις θηλές, τις δύο καρδιές στη θέση της καρδιάς μου,
όταν κατάλαβα πως δεν είμαι πια εγώ,
το φώναξα και οι φωνές μου ήταν δύο.

[ΣΤΑύΡΟΣ ΖΑΦΕΙΡΕίΟΥ - Η ΆΤΡΟΠΟΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡώΝ]

Maayan Nidam - Que Te Has Creido

____________________________________________________
...και η εκπομπή έκλεινε κάπως έτσι:
"Για δυο ώρες... κλπ κλπ...
και μέχρι την επόμενη εκπομπή εσείς,
Μείνετε ακατανόητοι σκοτεινοί και κακόγευστοι
Αφήνοντας ξωπίσω σας δύσοσμους όγκους σιωπής
δείξτε πως δε μετανιώσατε ακόμη"
Παραφράζοντας στίχους του Γιάννη Αγγελάκα
από την Ποιητική του συλλογή
Σάλια, Μισόλογα και Τρύπιοι Στίχοι...

δεν ξέρω αν "συνεχίζεται"Lost Bodies - Χάνομαι
(δίσκος: Ζωή, 1997)
EDIT: όσο ετοίμαζα το ποστ, δεν άκουγα άλλη μουσική
παρά μόνον αυτή που παρήγαγε ο αέρας,
καθώς περνούσε ανάμεσα από τις περσίδες
από το παράθυρο του σαλονιού, το διέσχιζε -το σαλόνι-
κι έβγαινε από την μπαλκονόπορτα
του δυτικού δωματίου...!!!