ΝΗΣΤΕΙΑ.... ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ...

Μέρες που είναι, γιορτινές υποτίθεται,
συνεχώς θα γίνεται λόγος για νηστεία..
Φυσικά και δε νηστεύω,
άλλωστε την αποχή από το φαγητό
μπορεί ο καθένας μας να την πραγματοποιήσει
όποτε και όταν θέλει...
Ούτε υποδείξεις χρειάζονται
αλλά ούτε και επιβολή
πόσο μάλλον ο "φόβος" της εκκλησίας...

Δεν υπάρχει λόγος

Εξάλλου, η ταπεινή μου γνώμη (:p)
είναι πως η νηστεία και τα επακόλλουθά της
είναι μια επινόηση των παπάδων
για να "τρώνε" αυτοί με δέκα μασέλες
και να μη δίνουν στον κόσμο τίποτα...

Άλλωστε
δεν έχω δει και κανέναν παπά αδύνατο
[πλην ελλαχίστων εξαιρέσεων]...

Όλοι μέσα στο ξύγκι και στα μαλάματα είναι...
...με τους παχειούς βοδινούς τους σβέρκους...

Και για του λόγου το αληθές
σας παραθέτω το παρακάτω
ποίημα του Κώστα Βάρναλη
πάντα επίκαιρο

Σαράντα σβέρκοι βωδινοί με λαδωμένες μπούκλες
σκεμπέδες, σταβροθόλωτοι και βρώμιες ποδαρούκλες
ξετσίπωτοι, ακαμάτηδες, τσιμπούρια και κορέοι
ντυμένοι στα μαλάματα κι επίσημοι κι ωραίοι.

Σαράντα λύκοι με προβια (γι' αυτούς χτυπά η καμπάνα)
καθένας γουρουνόπουλο, καθένας νταμιτζάνα!
Κι απέ ρεβάμενοι βαθιά ξαπλώσανε στο τζάκι,
κι αβάσταγες ενιώσανε φαγούρες στο μπατζάκι.

Όξω ο κοσμάκης φώναζε: «Πεινάμε τέτοιες μέρες»
γερόντοι και γερόντισσες, παιδάκια και μητέρες
κι οι των επίγειων αγαθών σφιχτοί νοικοκυρέοι
ανοίξαν τα παράθυρα και κράξαν: «Είστε αθέοι».