H Kριστίν προχωρούσε αργά γέρνοντας δεξιά κι αριστερά πάνω στά λάστιχά της, όμοια με εκατόχρονο μεθυσμένο άντρα.
Το χιόνι έπεφτε πυκνό κι ο άνεμος εξακολουθούσε να φυσάει μανιασμένος.
Ένας από τους προβολείς της, τσακισμένος στην τελευταία της επίθεση, πετάρισε λίγο αδύναμα κι ύστερα άναψε κανονικά.
Το ένα λάστιχο άρχισε να γεμίζει με αέρα κι αμέσως μετά ακολούθησε το άλλο.
Τα σύννεφα τού λιγδιασμένου καπνού άρχισαν να εξαφανίζονται.
Τα ρεταρίσματα τής μηχανής σταμάτησαν κι άρχισε πάλι να δουλεύει σε κανονικό ρυθμό. Το καπό, που είχε ξεκολλήσει προηγουμένως, άρχισε να σχηματίζεται ξανά από το παρμπριζ προς τα κάτω, σαν ένα αλλόκοτο φουλάρι θα 'λεγες ή μια ζακέτα πού την έπλεκαν αόρατες βελόνες· η βουλιαγμένη λαμαρίνα άρχισε να βγαίνει προς τα έξω, γκρίζα στην αρχή κι έπειτα πήρε ένα σκουροκόκκινο χρώμα λες και κάποιος τη γέμιζε με αίμα.
Τα ραγίσματα στο παρμπρίζ άρχισαν να ακολουθούν αντίστροφη πορεία αφήνοντας πίσω τους ένα λείο, άθικτο τζάμι.
Ο ένας μετά τόν άλλο, άναψαν και οι υπόλοιποι προβολείς.
Τώρα ή Κριστίν έσκιζε τη χιονισμένη νύχτα, ακολουθωντας το δρόμο πού χάραζαν οι δυνατοί προβολείς της.
Ο μιλιομετρητής εξακολουθούσε να μετράει ανάποδα τα μίλια.
απόσπασμα από τη σελίδα 457
Pat Thomas & Kwashibu Area Band Me Ho Asem
bruce springsteen ramrod