[:middle]

...τώρα, το πως δημιουργήθηκε αυτή η τεράστια 
-σε μήκος- 
γρατζουνιά, πάνω στην επιφάνεια του γραφείου, είναι μυστήριο
και νομίζω πως τέτοιο θα παραμείνει...
μπορεί βέβαια να υπήρχε από καιρό και να ήτανε κρυμμένη
κάτω κάτω από τη σκόνη -παύλα- βρώμα. 
έλα όμως που καθαρίζω -το γραφείο- 
....και βάλε, φορές τη μέρα...
δε γαμιέται όμως
μια γρατζουνιά είναι, θα κάνω πως δεν τη βλέπω!
Η αποπάνω φωτογραφία, τραβήχτηκε εν κινήσει.
Στο πρώτο σχόλιο (και μοναδικό) 
θα βρείς την πλαίυλιστ
της πρώτης καλοκαιρινής εκπομπής στο RadioActive 91.3
το
Hammond Classics - Vanilla Time
έπαιξε δέυτερο και το κατεβάζεις φρη από εδω.
Το I Was Born a Looser
σε remix του Musi kal
δεν έπαιξε -ακόμα πουθενά από μένα
αλλά συνόδευε τη συγγραφή αυτού του ποστ.
το βρίσκεις εδώ

[:one_half_hour_later]


(mp3)
…στα ηχεία έπεσε το hicky burr από τον quincy jones και το σάουντρακ της ταινίας του fatih Akin, soul kitchen. 
(κάνε μου τη χάρη και πάτα το play από πάνω
To soul kitchen, μην τα λέω πάλι και καταντάω γραφικός, είναι το πρότυπο του μαγαζιού που θα ήθελα να έχω ή να δουλεύω αλλά μιας και τίποτα από τα δύο αυτά δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί, περιορίζομαι σε αυτό της ταινίας. Θα μου πεις -κι εγώ θα σου ρίξω εν μέρει δίκιο- “πότε το είπες ρε φίλε;” και πάμε στο “εν μέρει”. εν μέρει λοιπόν, θα σου πω, “ας δγιάβαζες τα ποστ ολόκληρα και να μην κοίταζες μόνο τις εικόνες ή τη μουσική” κι εσύ, όντας ψαρωμένος θα πεις: “σε πχοιό ποστ ήτανε και δεν το είδα;” “Σ’ αυτό που δεν είδες” θα σου πω και θα λήξει εκεί ή μπορεί και να τραβήξουμε την κουβέντα. ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται με τις κουβέντες. είναι ύπουλα πράγματα (!) Αν πάλι από την άλλη, είσα τακτικός ανγνώστης αυτού του ιστολογίου -που χλωμό το κόβω- που ανανεώνεται όποτε το θυμάμαι, θα ξέρεις πως όντως δεν υπάρχει πουθενά ποστ για την ταινία του fatih akin, soul kitchen. Ασφαλώς και δεν υπάρχει, αφού ποτέ δεν έχω γράψει τίποτα πριν από σήμερα. 
 αλλά απ’ ότι βλέπεις και συ, ξεφύγαμε από το θέμα 
-ε, αυτά έχει η κουβέντα-ύπουλο πραμα, που λέγαμε και πριν. στα ηχεία λοιπόν, έπεσε το  hicky burr από τον quincy jones 
και το σάουντρακ της ταινίας του fatih akin, soul kitchen. 
Θα 'τανε μία, μιάμιση ώρα μετά -δεν παίρνω και όρκο, παρ’ όλα αυτά το έβαλα. 
Όλην αυτή την ώρα, με πλάτη σε μένα, με αγκώνα δεξιό ακουμπισμένο στη σανίδα του bar ένας τύπος, ρουφάει ποτά, κοιτάζει γύρω του και ταυτόχρονα κουνιέται 
στο ρυθμό της μουσικής. 
Μερικές φορές -σα να ξεχνιέται και το κούνημα -ρυθμικό πάντα- γίνεται πιο έντονο, 
μετά το θυμάται και μαζεύεται και πάει λέγοντας… πέφτει λοιπόν το  hicky burr από τον quincy jones και το σάουντρακ της ταινίας 
του fatih akin, soul kitchen 
και μετά τις πρώτες νότες ο τύπος, 
σα να θυμήθηκε πως υπάρχει κάποιος που επιλέγει (sic) τα κομμάτια γ
υρίζει προς το μέρος μου τόσο απότομα, που το ποτό του πήγε περίπατο, που πάει να πει, σχημάτισε μια λιμνούλα πάνω στη σανίδα του bar.! -milioka ξέρω γιατί έβαλες αυτό το κομμάτι!! βλέμμα που σήμαινε “γιατί” και “πες τι ξέρεις” ταυτόχρονα -για να μας κράξεις, ρε! -έχω λόγους; 
-ε ναι, επειδή σε κράζουμε και μεις -για κάποια κομμάτια που βάζεις!! -μια χαρά το πας το κούνημα τόσην ώρα όμως. μειδίαμα από τον μπαρτέντερ που καθαρίζει τη λιμνούλα που λέγαμε λίγο πιο πάνω. -εμένα μ’ αρέσουνε, για τους άλλους λέω. 
-γιατί; σου έκαναν παράπονα; 
-όχι ρε το φαντάζομαι, αφού όλοι κουβεντιάζουνε 
-είναι που δεν ξέρουν τα κομμάτια αλλι’ως, μπορεί και να τους άρεσαν -μπορεί, τι θα βάλεις μετά; 
-Avenue Du Gare -από; -από Tape Five, τους ξέρεις; -όχι αλλά θα μ’ αρέσουν, θα πιείς ένα ποτό; -φέρτο!!
στο πρώτο σχόλιο, θα βρεις την playlist από το 270 επισόδειο
στο RadioActive 91.3 (Sifnos) που ακούστηκε από τη συχνότητα 
το σάββατο, 31 μάη. τελευταία μέρα της άνοιξης