.
καλοκαιριάζει_
παλιά, όταν ήμουν νέος και νέος και στην bloggόσφαιρα
που αυτό συνεπάγεται και πιο ορεξάτος,
έγραφα διάφορες εξυπνάδες του τύπου
"..τώρα που μεγάλωσε η μέρα, αν θα ζούμε περισσότερο..."
κι άλλα τέτοια που τα στόλιζα μα φωτογραφίες που τραβούσα
με ένα παλιό Nokia N 70 -το iPhone ήρθε αργότερα...
Βλέπεις τότε -τω καιρώ εκείνω δηλαδή, το twitter δεν ήταν και τόσο
διαδεδομένο και μπορούσα άνετα να τα λέω, καθώς δε θα βρισκόταν κανένας
να με κατηγορίσει για κλεμμένο τουΐ και τέτοιες παπαριές.
Όχι πως ίδρωνε το αυτί μου -καλά, αυτό δεν ιδρώνει ούτε και τώρα-
αλλά σε κουβέντα να βρισκόμαστε, ξέρεις τώρα...
Κι αν δεν ξέρεις, μια χαρά μπορείς να φανταστείς!
Ή όχι;
σιγά μην έλεγες "όχι"
Κανένας δεν παραδέχεται πως δε μπορεί να κάνει-φανταστεί-καταφέρει κάτι...
Αλλά με όλα αυτά ξεφύγαμε από το θέμα μας
Βασικά, και για να μην κοροϊδευόμαστε,
θέμα δεν υπάρχει -οπότε.... μια χαρά βαδίζουμε...
λέγαμε λοιπόν για το καλοκαίρι που έρχεται -αν, την ώρα που γράφονται όλα αυτά
δεν έχει φτάσει κιόλας
ένα π΄ραγμα λοιπόν που με χαλάει που έρχεται το καλοκαίρι,
είναι που πέρασε ο χειμώνας και δεν πρόλαβα να φορέσω όλα όσα χειμωνειάτικα ρούχα ήθελα. Δεν πρόλαβα ρε παιδί μου και τώρα, τα βλέπω να με κοιτάζουν περίλυπα
μέσα από τις ντουλάπες και με ένα ειρωνικό υφάκι.
Τα μάζεψα λοιπόν και τα έβαλα όλα παρεά στις πάνω ντουλάπες που σπάνια ανοίγω
και που δε φτάνω κιόλας και τους έδωσα ραντεβού για την επόμενη χρονιά,
βέβαιος πλέον πως στο ραντεβού μας μόνο εγώ θα παρευρεθώ_
ένα άλλο θέμα -θέμα, λέμε τώρα- είναι που θα περνάω τον ατέλειωτο ελεύθερο χρόνο μου.
σε ποιό μέρος δηλαδή. τι εννοώ, ε;
θα σου πω τι εννοώ.
ένα μέρος που να συνδιάζει, ωραίο τοπίο, καλό καφέ και καλή μουσική.
ειδικά το τρίτο σκέλος είναι κάτι που πολλές φορές δρα καταλυτικά για το αν επισκεφτούμε ή όχι κάποιο μέρος, παύλα, μαγαζί, παύλα, ξερωγώτι.
πέρυσι στάθηκα κομμάτι τυχερός, βρεθηκα σε ένα που συνδίαζε όλα τα παραπάνω
κι άκουσα από
Perry Como - Papa Loves Mambo (Skeewiff Remix)
μέχρι λάκη παπαδόπουλο -το παραπάνω κομμάτι, στην κανονική εκτέλεση
που ακούς εδώ
συν τα καταπληκτικά σάντουϊτς, την καλή παρέα κλπ. κλπ
ε! κι όπως ξέρεις, τα καλά κρατάνε λίγο -έτσι κι αυτό και μετά τα πράγματα κύλησαν
διαφορετικά απ΄ότι τα είχαμε φανταστεί, με πιάνεις, έτσι;
με πιάνεις, χαζός είσαι να πεις όχι και να κατηγορηθεί η νοημοσύνη σου;
Cromatica Pistona - Down In Mexico
μετά βρέθηκα σε ένα μέρος και ήταν λες και ήμουν στο μέξικο
μιλάμε για τέτοια φαντασίωση, κοίτα αν δε με πιστεύεις_
Λέγαμε όμως για τη μουσική -όχι ότι με πειράζει κι αυτό επειδή τις περισσότερες φορές πηγαίνω οργανωμένος αλλά δεν είναι και πολύ κομψό να τριγυρνάς όλη την ώρα με τα άσπρα ακουστικά του iPod χωμένα μέσα στ' αυτιά -έχεις εικόνα;
Έχεις, σιγά που δε θα 'χες!!
λέγαμε όμως για το καλοκαίρι κι όπως γίνεται τις περισσότερες φορές,
-όταν μ' αφήνεις δηλαδή να μιλάω ακατάπαυστα-
ξεφύγαμε από το θέμα μας
αρχικά ξεκίνησα για να πω τι μου έχει λείψει από τα παλιά καλοκαίρια
αλλά ξεχάστηκα όπως κατάλαβες
πάντως, ένα από αυτά που μου μου αρέσει είναι το γεγονός πως η γκαρνταρόμπα μου περιορίζεται σε μια δεκάδα ρούχα!
βερμούδες -tShirt-σαγιονάρες κι όχι απαραίτητα μ' αυτήν τη σειρά.
κι ένα άλλο που μου έχει λείψει είναι εκείνες οι παμπάλαιες ψάθινες καρέκλες
-οι παλιές- που καθόσουν και τρίζανε, που τις κόλαγες στον τοίχο με τα δυό πόδια στο πάτωμα και σου έμπαινε το ψαθί στον κώλο και τιναζόσουνα στον αέρα.
Άλλη αίσθηση αυτές οι καρέκλες.
καμμία σχέση με τις πάνινες που θα είδες αν πήγες στο λινκ παραπάνω...
Η δική σου η γνώμη ποια είναι;
PS: όπως λέει κι ο τίτλος το ποστ ξεκίνησε να γράφεται στις 21:42
βέβαια, τώρα, 23:08 ακόμα γράφω -τις τελευταίες του αράδες-
αλλά μεσολάβησαν διάφορα κατα τη συγγραφή του.
από πλύσιμο πιάτων, μέχρι απάντηση σε μέηλ
συν το απλόαντ των κομματιών..
Τα κομμάτια που το συνοδεύουν είναι και το σάουντράκ του_
.jpg)
