αναμασώντας_

βρέχει, βρέχει, βρέχει_
συνεχώς βρέχει... μερικές φορές σταματά αλλά μετά ξαναρχίζει_
Η Βροχή -το έχουμε ξαναπεί αυτό- μου θυμίζει ταινίες του Νίκου Νικολαΐδη_
Τις μέρες αυτές, ξαναβλέπω ταινίες του_

Διαβάζουμε βάζοντας το δίσκο να παίζει_

Etta James - I Found A Love

Download mp3

- Είχες αφήσει την πόρτα ανοικτή κι έρχεται θύελλα
- Κι απ' ότι θυμάμαι εσύ πάντα ερχόσουν με τη θύελλα
- Μόνη σου είσαι;
- Καραμέλες.. Καραμέλες κανέλας
- Καραμέλες κανέλας
- Σταμάτησε η μουσική
- Κάποτε οι μουσικές τελειώνουν
- Όχι αυτή. Δεν τελειώνει έτσι. Δε θυμάσαι
- Θυμάμαι πολύ καλά
- Που πας;

- Είδες πόσο έχει αλλάξει; Δεν έχει αλλάξει; Έχει αλλάξει
- Δεν μπόρεσα να τον δω! Έχει αλλάξει
- Ναι, έχει αλλάξει. Έχει γίνει πιο ωραίος από τότε. Θα 'ρθεις μαζί μου
- Που;

«Σου γράφω χωρίς διεύθυνση.

Εδώ σε σκέφτομαι.
Χαράζω στα νερά της λίμνης το περίγραμμα των ματιών σου.
Είπα στις βροχές να πέφτουν κοντά μου,
μα πέφτει μόνο ένα ξερό φθινόπωρο και είμαι μόνη.
Πλήξη, ρυτίδες στο πρόσωπο...
Είχες ομίχλη όταν σε γνώρισα»

- Σας είδα που κάνατε έρωτα, την ημέρα του γάμου μας...
- Κάναμε έρωτα;
- Ναι... αλλά έμεινε μαζί σου
- Πάντα μαζί μου μένανε

«Όταν την άφηνα κι έφευγα έτρεχε πίσω μου γιατί φοβότανε.

Και ήξερε πως κανένας δεν την αγαπούσε όπως εγώ.
Γιαυτό και δε με πείραζε που με βασάνιζε έτσι.
Με είχε ανάγκη. Για να είναι κακιά.
Και μένα μου άρεσε που της έδινα αυτή την ευκαιρία.
Νομίζω όμως ότι με αγαπούσε. Γιαυτό με αγαπούσε.
Έτσι ήταν φτιαγμένοι οι κανόνες μας από τότε που ήμαστε μικρές.
Τελικά ξεκινήσαμε να μεγαλώσουμε μαζί αλλά... δεν πήγαμε πολύ μακριά»

«Βέβαια, μπορούσα να φύγω και να γλιτώσω τη ζωή μου αλλά
όταν το έδαφος γλιστράει κάτω από τα πόδια σου
πρέπει αυτός που θα σε πιάσει ή θα σε σπρώξει παρακάτω
να είναι κάποιος που αγαπάς πολύ.
Μόνο τότε όλα αρχίζουν να έχουν κάποια σημασία»

- Μη φύγεις, Βέρα. Σ' αγαπώ!
- Κι εγώ Έλσα. Κι εγώ...

τι είπες;

ημέρες καρμπόν/ηλιόλουστες μέρες/καλοκαιρινές μέρες στην καρδιά του χειμώνα/αχρηστία/και μετά;/μετά, τι;/ποιος νοιάζεται για το μετά/δεν ξέρω/ξέρεις εσύ;/δε μιλάς ε;/εμ, βέβαια/ποτέ σου δε μιλάς/παλιά μιλούσες όμως/αλλά τότε ήταν αλλιώς/ήταν "παλιά"/ξέρω-ξέρω/και τώρα αλλιώς είναι/δεν είναι;/πάλι δε μιλάς/δεν πειράζει/μιλάω εγώ/τι είπες;/δε μίλησες;/τι ξέρω/απλά, παραμυθιάζομαι/μ' αρέσει μερικές φορές να νομίζω πως μου μιλάς/μόνο σε μένα/εκείνες τις φορές που είμαι μόνη μου/θυμάσαι τότε που.../όχι, δε θα σου πω/αν θέλεις θυμίσου από μόνος σου/κι αν θέλεις/μου το λες/και που ξέρεις/μπορεί να θυμηθήκαμε το ίδιο/ούτε μια στο άπειρο, θα πεις/αλλά δε με νοιάζει/το μόνο που με νοιάζει είναι άλλο/αλλά απόψε λείπεις κι εγώ δε θέλω να το μοιραστώ/ούτε μαζί σου/ούτε με κανέναν άλλο/χέστηκες, ε;/"όχι" θα πεις/αλλά δε θα με κοιτάς στα μάτια/παλιά το έκανες/τι ποιό;/αυτό/τι ποιο αυτό;/με κοιτούσες στα μάτια/δεν το θυμάσαι ε/φυσικά/έχεις επιλεκτική μνήμη/ναι ξέρω/παλιά, ήταν αλλιώς/αλλά να σου πω κάτι;/όχι, θα στο πω/μην κλείνεις τ' αυτιά σου/αν τα κλείσεις θα στο γράψω/ξέρεις, σε αντίθεση με σένα, θυμάμαι ακόμα να γράφω/τι;/τι να σου γράψω;/έχω πολλά να σου γράψω/εσύ δε θέλεις/εσύ δε μ' αφήνεις/παλιά με άφηνες/αλλά τώρα δεν είναι παλιά/τώρα άλλαξες/σιγά που άλλαξες/απλά έτσι θέλεις να νομίζεις/εγώ που σε ξέρω από παλιά ξέρω πως δεν άλλαξες/δε με νοιάζουν αυτά που πιστεύεις/ούτε πως δεν είναι όπως παλιά/όμως, να/παλιά, μ' έπαιρνες και μια αγκαλιά/παλιά όμως/καλά, φύγε πάλι/εγώ θα μείνω/θα βάλω λίγη μουσική/θαναψω κι ένα τσιγάρο/τι παει να πει πότε το άρχισα;/από παλιά/αλλά να, ξέρεις τώρα/τώρα δεν είναι παλιά/ελα, μη σε κρατάω/γεια...!!!

godslayer_

Βάζουμε μουσική...

... κι άλλη μουσική...

...και παίρνουμε μια γεύση από το godslayer...

KΑΝΕΝΑΣ ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΕ
ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ.

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ
ΑΠΟ ΠΟΥ ΗΡΘΕ

ΚΑΜΜΙΑ ΛΕΞΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗΣ,
ΚΑΝΕΝΑ ΣΗΜΑΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ. ΗΡΘΕ ΜΕΣΑ
ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ. ΠΟΝΗΡΑ ΣΑΝ
ΚΛΕΦΤΗΣ.

ΜΑΥΡΑ ΠΑΝΙΑ ΣΤΗ
ΣΑΝ ΚΡΑΣΙ ΣΚΟΤΕΙΝΗ
ΘΑΛΑΣΣΑ...

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ
ΕΒΛΕΠΕ ΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ.

ΚΑΝΕΙΣ, ΕΚΤΟΣ
ΑΠΟ ΜΕΝΑ.

ΔΙΟΤΙ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ
ΤΟΥ, ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ,
ΝΑ ΤΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ.

ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΝΑ
ΤΑ ΚΡΑΤΗΣΩ.

home sick_

βρισκόμασταν, λέει, ξαπλωμένοι στον καναπέ μπροστά από το τζάκι εγώ κι αυτή και χαζεύαμε τις φλόγες χωρίς να μιλάμε... Ίσως και να έπαιζε μουσική αλλά τώρα πια δε θυμάμαι. Ο ήχος της δόνησης του κινητού με έκανε να σηκωθώ από κει που βρισκόμουν και να απομακρυνθώ μιλώντας ταυτόχρονα...
"-είμαι κάτω από το σπίτι σου, ν' ανέβω?" είπε η φωνή από την άλλη άκρη της γραμμής
"-Φυσικά. και το ρωτάς?"
η κοπέλα που πριν λίγο ήμασταν παρέα στον καναπέ είχε εξαφανιστεί αλλά λίγο με ένοιαζε επειδή ήδη μιλούσα μαζί της στο τηλέφωνο...
Το άλλο (??) μου κινητό, έδειχνε "μια κλήση σε εξέλιξη"... Προσπαθούσα να κλείσω το "άλλο" κινητό παρ' όλο που αυτή που μιλούσα ήταν αυτή που ανέβαινε τις σκάλες και λίγο αργότερα θα χτυπούσε την πόρτα....

Ξύπνησα μούσκεμα στον ιδρώτα και με φοβερό πονοκέφαλο με μια ματιά που έριξα στο ρολόι είδα πως είχα κοιμηθεί ελάχιστα. Άλλαξα ρούχα, ήπια ένα ντεπόν αναβράζον μήπως και περάσει αυτός ο γαμημένος ο πονοκέφαλος και γύρισα στο κρεββάτι. (αυτή τη στιγμή που γράφω -2:22 το κεφάλι μου πάει ακόμα να σπάσει από τον πονοκέφαλο)

...Ξύπνησα και περπάτησα μέσα στο σπίτι πηγαίνοντας προς την πόρτα της κουζίνας. Δεν άναψα φώτα. Όλα ασπρόμαυρα σαν σκηνή από βιβλίο του Κάφκα. Ξημέρωνε και το λιγοστό φως έμπαινε από την μισάνοιχτη πόρτα και τις ανοικτές περσίδες του παραθύρου πάνω από το νεροχύτη.
"- Γαμώ την πουτάνα μου. Ποιος άνοιξε την πόρτα" κι όπως πάω να την κλείσω, μια μαύρη γάτα περνάει και μπαίνει μέσα στο σπίτι...
"-Καριόλα.." λέω και κάνω να την κλωτσίσω με το δεξί (είμαι αριστερόχειρας)
Μου ξεφεύγει και γαντζώνεται στο πόδι μου. Κλείνω την πόρτα, το τινάζω και φεύγει από πάνω του. Ακόμα δεν έχω ανάψει φώτα κι έτσι δε μπορώ να δω που πήγε...
"-Θα τα πούμε το πρωΐ", σκέφτηκα και πάω πάλι να ξαπλώσω αλλά αυτή τη φορά το κρεββάτι είναι στο σαλόνι. Πέφτω και κουκουλώνομαι κάτω από τις κουβέρτες για να μη μου επιτεθεί η γάτα. έχει ήδη όμως έρθει στο κρεββάτι μου και είναι έχω από τα σκεπάσματα Προσπαθώ να την πιάσω και να την πνίξω αλλά όλο μου ξεφεύγει και κάποια στιγμή, σα να είχε υπερφυσική δύναμη με έχει στριμώξει στον τοίχο, κάτω από τις κουβέρτες και δε μπορώ να κουνηθώ. Κάνοντας μια ύστατη προσπάθεια, την πετάω από πάνω μου και....
.... και εκεί ξύπνησα για δεύτερη φορά (πάλι είχα κοιμηθεί ελάχιστα) και είχα εκσφενδονίσει το μαξιλάρι στην άλλη άκρη του δωματίου...
άναψα το φως, ανακάθισα μονολογόντας: "όνειρο ήτανε" και πήγα προς την πόρτα της κουζίνας για να βεβαιωθώ ότι όντως ήταν όνειρο... Δεν άναψα φως, σκηνικό όντως από βιβλίο του Κάφκα κι έξω έβρεχε... Το κεφάλι μου πήγαινε ακόμα να σπάσει κι ήπια άλλο ένα ντεπόν. Άλλαξα ξανά γιατί ήμουν πάλι μούσκεμα στον ιδρώτα και γύρισα στο κρεββάτι....

Αυτές τις μέρες είμαι άρρωστος με πυρετό, ρίγη φοβερό πονοκέφαλο κλπ αλλά αυτό που δεν αντέχω είναι οι αϋπνίες και το σώμα μου που πονάει παντού_

Λεωνίδας Μπαλάφας - Πυροσβεστήρας
The Black Keys - Too Afraid To Love You
Gotan Project - Rayuela (Man Recordings Disco Mix)
The Piano - Life Is A song
Γιώργος Αντωνίου - γράμμα ανώνυμου αυτόχειρα [vinyl rip]