[*unsurpassed] - september 5th

[:unsurpassed]
september 5th
*νίκοσ νικολαΐδησ
movie: τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα, 1979, ΝΝ
music: listen here

παρακάτω μερικές επ-εξηγήσεις/αστερίσκοι από το σενάριο της ταινίας των «κουρελιών»
[εκδ. γνώση, Αθ. 1980]

Η Βέρα* σκάβει τον τάφο της
Μουσική: «Ebb tide», Platters
* T' όνομά της το πραγματικό δεν είναι Βέρα, στην προσπάθειά της να θποκαταστήσει «την ιδανική γυναίκα» χρησιμοποιεί τα σύμβολά της και τ' όνομά της.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Άρχισε πρώτος.
ΑΛΚΗΣ: Ρούμπυ Τζέντρυ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Τζένιφερ Τζόνς.
ΑΛΚΗΣ: Κουρέλι καλώς ήρθες. (Οπισθωχωρεί αφήνοντας νοικτό τό άνοιγμα τής πόρτας)*
*Ο παραπάνω διάλογος και η σκηνή είναι -εκτός από τις δύο τελευταίες ατάκες- πιστή αντιγραφή της σκηνής αναγνώρισης μεταξύ τής Τζένιφερ Τζονς καί τού Τσάρτλον Ήστον στην ταινία «Ruby Gentry» 

ΑΛΚΗΣ: Καί επάγγελμα παρακαλώ;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: «Ταχυδακτυλουργός απ' την Οντέσα»*
*Στίχος σύνθημα της εποχής από τό ποίημα του Γ. Δάλλα «Οι Τρεις Μάγοι»

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Υπέροχα. (Πίνει. Κοιτάζονται σιωπηλά). Μού φαίνεται το πράγμα χάλασε, ξέρεις πότε; (Ο Άλκης τον κοιτάζει ερωτηματικά). Όταν εκείνος ο κρετίνος ο Πέρυ Κόμο,, τραγούδησε την «Γκλεντόρα»*.
* Η Γκλεντόρα τού Περυ Κόμο, πρωτακούστηκε στο Top Hat. Ήταν το πρώτο «παρακμιακό»
ρόκ έν ρόλλ καί σημάδεψε τη διάλυση τής παρέας τού Green Park.

ΑΛΚΗΣ: Γεράσαμε σ' αυτή την πόλη. Είναι αυτό πού λένε...
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Είμαστε ξένοι* (Ο Άλκης κάνει φωνές πλήθους σε αποθέωση. Ο Κωνσταντίνος παίρνει τό ποτήρι του και σηκώνεται) Πρόσεξέ με: κι όμως Δημήτρη, πίσω δεν πρέπει να γυρίσουμε.**
*«Ο Ξένος», ποίημα τού Γ, Καρύδη
**Στίχος τού Μ. Αναγνωστάκη από τό «Τώρα»

ΧΡΗΣΤΟΣ: Ναι... ξέρεις οτι όπου να ΄ναι πιάνω τα σαράντα... εντάξει;... και στα σαράντα αρχίζεις να ζεις μ' εκείνο τον περίεργο και συνεχή φόβο πως αν στρίψεις σε μια γωνιά τού δρόμου, υπάρχει ο κίνδυνος να δεις τον εαυτό σου να 'ρχεται απ' το απέναντι πεζοδρόμιο να σε συναντήσει. Άλλωστε... στο βάθος κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει απ' τον εαυτό του, ακόμα  κι αν είναι ή ρωας τού Τζόζεφ Κόνραντ...*
*Πρόλογος απ' το βιβλίο τού Τζέιμς Θέρμπερ, Ανμνήσεις

ΧΡΗΣΤΟΣ:Μακριά, πολύ μακριά νά ταξιδεύοτμε,
κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει·
εσείς τσιγάρα «Κάμελ» να καπνίζετε,
κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω ουΐσκυ...*
*Από το ποίημα τού Ν. Καββαδία, «Γράμμα στον ποιητή Καίσαρα Εμμανουήλ», Μαραμπού.