[:companion]

*
...βράδυ ιούλιος και βρέχει τροπικό κλίμα καί έτσι
για λίγο έμοιασε σεπτέμβρης καί έβαλα να θυμηθώ κάτι από
τό καλοκαίρι που (δεν) πέρασε...
ευτυχώς πρόλαβα κι επανήλθα..
και στο παρόν και στο blog
το blog είναι κάπως παρατημένο. σωστά μέχρι εδώ; τι όχι;
σιγά που δε θα μου δείξω επιείκεια. "κάπως" θα πω και συ θα κάνεις πως είναι αλήθεια.
ωραία! πολύ χαίρομαι που τα βρίσκουμε κάπως, μην παίρνεις και θάρρος όμως..
η αλήθεια είναι πως πολλές φορές έχω σκεφτεί να γράψω κάτι κι όσο κρατάω σημειωσεις σε χαρτί να ξέρεις πως αυτές δε βρίσκουν ποτέ το φως του blog. εκτός απο εξαιρετικές περιπτώσεις.
μετά σκέφτηκα να ανεβάζω φωτογραφίες που τραβάω σχεδόν καθημερινά
και να τις συνοδεύω με το πιο ωραίο κομμάτι που άκουσα εκείνη την ημέρα αλλά έτσι όπως το σκέφτηκα, έτσι το ακύρωσα. τι γιατι; είναι άλλη ιστορία αυτό και προτιμώ να στην πω κατ' ιδίαν.
ανεβάζω βέβαια μερικές φωτογραφίες στο instagram, ή στο flickr ή στο tumblr (έχω απ' όλα όπως βλέπεις) αλλά οι αγαπημένες μου δεν έχουν ανέβει σε καμμία πλατφόρμα ακόμα ακριβώς επειδή δεν κατάφερα να αποφασίσω ποια απ' όλες θα δεχόταν να τη φιλοξενήσει. 
πάντως -έτσι για να ξέρεις- οι φωτογραφίες της σειράς Radioactive Covers είναι από αυτές που θεωρώ αξιόλογες και περισσότερο προσεγμένες από αρκετές άλλες και από τις πιό αγαπημένες μου.
αυτά.
εδώ στο λινκ υπάρχουν τρία από τα κομμάτια που συνόδευσαν τη συγγραφή αυτό του και καλά πόστ. δε σου βάζω τίτλους. πρέπει μια φορά και συ να δείξεις εμπιστοσύνη σε αυτό που προτείνω.
Η φωτογραφία που είναι πάνω - πάνω τραβήχτηκε κάποια άνοιξη χρόνια πριν. νομίζω ήταν το 2015 χωρίς να μπορώ να πω με σιγουριά.
απεικονίζει ένα μέρος από την επιφάνεια ενός τραπεζιού στη βεράντα κάποιου αγροτόσπιτου που βρέθηκα εκείνη την άνοιξη του 2015. ωραίο τραπέζι και θα ήθελα να κοσμεί -με λίγη συντήρηση- το δικό μου μπαλκόνι αλλά τελικά έμεινε εκεί που ήτανε. 
μέχρι και σήμερα δεν έχω νέα του.
[sat, july 11 00:46]

⦿


0 σχόλια [ποστ γιουαρ]: