για μια στιγμή σκέφτηκα να γυρίσω πίσω. Να πετάξω τη βαλίτσα μου στο πορτ-μπαγκάζ, να κάτσω στο πίσω κάθισμα ανάμεσα στον μιχαλάκη και τον Μπογκομόλετς, ν' ανάψω ένα μυρωδάτο Τσέστερφηλντ κι όλοι μαζί ν΄αμοληθούμε και να ψάξουμε για τα παιδιά με τα βεσπάκια και τη μάυρη Φόρντ, που κάπου χάθηκαν.
-Φεύγα τώρα, άκουσα δίπλα μου τη φωνή του Τάκη.
Κι αυτό ακριβώς έκανα.
.jpg)
0 σχόλια [ποστ γιουαρ]:
Post a Comment