Σε μια ώρα πιάναμε Πάτρα ήταν απόγευμα για δύση και του είπα να πάμε να καπνίσουμε στο κατάστρωμα.
Βρήκαμε μια μοναχική γωνιά ανάψαμε τσιγάρο κι αυτός πήγε κι
ακούμπησε στην κουπαστή δίπλα και χάζευε τη θάλασσα μέχρι που κάτι
κατάλαβε γύρισε και με κοίταξε κ' έπειτα με ρώτησε τι τρέχει.
-Το κακό είναι ότι τα νέα του Βιθέντε τα μάθαινες τα μαθαίνεις πάντα από
δεύτερο χέρι και πάντα μέσα σε καράβι-και τότε που έφυγε ξαφνικά για τις
Βρυξέλλες και τώρα....έλα κάτσε δίπλα μου.
-Γιατί; ρώτησε.
-Γιατί θέλω να σου πω μια ιστορία με τον Βιθέντε.
(μια στεκιά στο μάτι του μοντεζούμα σελ. 250-251)
_____more links
θα με περιμένεις στο σταθμό και θα βρέχει
sansimera
@molly
(photo via)
Bill haley & his comets - see you later aligator
.jpg)
4 σχόλια [ποστ γιουαρ]:
Αααχ αυτές οι ιστορίες . Πόσο μακρυά και πόσο δίπλα μας . Και έπειτα τι απομένει ? Μιά ανάμνηση ίσως ! Βαρεττό δεν είναι να θυμάσαι ?
για βαρεττό δεν ξέρω...
είναι όμως νοσταλγικό...
ξάπλα, φθινοπωρινό απομεσήμερο, -όχι στο κρεββάτι-
και να νοιώθεις εκείνο το μούδιασμα σε όλο το σώμα, παρέα με τον κόμπο στο ηλιακό πλέγμα..
και μετά να βυθίζεσαι....
καλή μέρα + καλή εποχή
χειμωνειάζει όσο να πεις...
miliokas aka skylos_mayros
δεν υπάρχει τίτλος που να μου'χει μείνει όσο αυτός. θα το διαβάσω. να το διαβάσω;
Εννοείται>
κι αν θέλεις μια γεύση, την παίρνεις δεξιά,
στις "Σελίδες". εκεί που λέει: "Μια Στεκιά Στο Μάτι Του Μοντεζούμα"
Έχει τα 15 πρώτα κεφάλαια!!
@aniaris
miliokas aka skylos_mayros
Post a Comment