dead end_

Μα έλα πιο κοντά. Γιατί σκοτώνεσαι μονάχη σου;
Περίμενε.
Ήταν τόσο μεγάλο το ταξίδι.

Eskew Eeeder Jr. - Undivided Love

Στην αρχή ήταν μια μουσική...
Μετά μια γευση ξεχασμένη
που ξανάρθε, που είχα τα χρώματα στα χέρια.

Freddie Cruger - Over The Ocean

«Μη πτύετε επί των δαπέδων»

Monetrik - Blues Soup

Είχε ένα δέρμα... και δεν του μιλούσε.
Την κοίταξε καλά. Είχε ένα δέρμα από ιβουάρ ατλάζι.
Δε μιλούσε πολύ, συνήθιζε να τον ακούει. Καθόταν στο
ξύλινο παγκάκι της σέρας, έβγαζε τα γάντια και του 'παιρνε
τα χέρια.

MR Day - Forgotten Realms

Η ντάμα δεν παίζει κανένα ρόλο στην ιστορία.
Τα κόκκινα κεριά κάνουν το ίδιο φως με τα άσπρα.
(Τότε γιατί τ' αγόρασα;)

Frenic - Things Get Better

Σαν τέλειωσαν πέταξαν τα κομμάτια χάμω κι έφυγαν. Τα μάτια μόνο έμειναν
σκορπισμένα κάτω στο δρόμο.Ζωντανά... Προσπάθησαν να περπατήσουν
ανοιγικλείνοντας τις βλεφαρίδες... Μια δυο σπιθαμές πληγωμένες. Άφηναν
πίσω τους μια υγρή κολλώδη γραμμή, γυαλιστερή σαν του σαλίγκαρου.


Τα κείμενα είναι από το βιβλίο: Οι Τυμβωρύχοι του
Νίκου Νικολαΐδη.
Οι φωτογραφίες δικές μου