(no user found)

(γύρω από το ίδιο θέμα)


έβρεχε. όχι καταρρακτωδώς αλλά είχε μια γαμημένη ψιχάλα που του τρυπούσε σα βελόνες το πρόσωπο Οδηγούσε εδώ και ώρα εκείνη ταν παμπάλαιη μονοκύλινδρη μπεμβέ χωρίς κράνος και φυσικά χωρίς γάντια. κι έβρεχε. φορούσε τον παλιό ναυτικό του επενδύτη που είχε ξεθάψει από τη ντουλάπα στο πατάρι και τα μαλλιά του που τον τελευταίο καιρό τα είχε αφήσει να μακρύνουν -όχι πολύ αλλά είχαν ένα αξιοπρεπές μήκος, ήταν κρυμμένα μέσα σ' ένα μαύρο παλιό σκουφί που είχε βρει στην τσέπη του επενδύτη.
Ξεκίνησε το ταξίδι χωρίς να το έχει προγραμματίσει, είχαν τσακωθεί -τώρα τελευταία τσακώνονταν συνέχεια αλλά αυτή τη φορά είχαν πέσει και κάτι ψιλές -κι από τις δύο πλευρές για να είμαστε δίκαιοι- έσπασαν και κάτι γυαλικά, για το τελευταίο χάρηκε επειδή δεν τα γούσταρε καθόλου κι αυτός έφυγε για να μη γίνουν τα πράγματα χειρότερα. Γουόκμαν, επενδύτη κλπ τα βρήκε όλα στο πατάρι. Είχε καταφύγει εκεί για κάποια βιβλία μετά τον τσακωμό αλλά τραβώντας ένα από αυτά έπεσε κάτω το κλειδί της μηχανής κι όλα τ' άλλα έγιναν ενστικτωδώς σαν να περίμεναν από πάντα.
Φόρεσε τον επενδύτη, βούτηξε το γουόκμαν, είχε και κασέτα μέσα, το 'χωσε στη δεξιά τσέπη του, έβαλε το σκουφί μέχρι τ' αυτιά, ξεσκέπασε τη μπεμβέ και την κύλησε απαλά στο δρόμο και την έβαλε μπροστά στην κατηφόρα καμιά εκατοστή και παραπάνω μέτρα μακριά από το σπίτι.
Και μετά, ούτε κατάλαβε πως είχε βρεθεί σ' αυτές τις γαμημένες τις στροφές αναγκασμένος να πηγαίνει με δέκα επειδή έβρεχε κι αυτός δεν ήταν κατάλληλα εξοπλισμένος για τέτοιο ταξίδι. ευτυχώς που είχε και τη μουσική...
...στην αλάνα που άραζαν το καλοκαίρι, καμιά κατοστή μέτρα από την παραλία, μπήκε μαλλιοκούβαρα και παραλίγο να σαβουριαστεί. ήταν έτοιμος να πηδήξει και να παρατήσει το σαράβαλο αλλά τη γλύτωσε την τελευταία στιγμή...
Κατέβηκε βγάζοντας λίγο το κλειδί πάνω από το φανάρι παραμερίζοντας το λάστιχο που το συγκρατούσε να μην πετάγεται και το άφησε εκεί... "Το πολύ-πολύ, κάποιος να την κλέψει και να γλιτώσω από τα σαράβαλο, σκέφτηκε...
Κατέβασε τα ακουστικά στο λαιμό, σήκωσε τους γιακάδες, έχωσε τα χέρια στις τσέπες και τα παλιά ολστάρ στην άμμο και τράβηξε κατά την παραλία. φυσούσε αλλά η βροχή είχε κόψει κάπως. Μάζεψε καλάμια και παλιόξυλα κι άναψε φωτιά, στο γνώριμο σημείο, με ζίππο παρακαλώ... όταν η φωτιά πήρε να φουντώνει, τράβηξε ένα κούτσουρο, κάτασπρο από την αρμύρα και κάθισε δίπλα της αγκαλιάζοντας τα γόνατα του...
τον ξύπνησε η κασέτα που είχε αρχίσει να ρετάρει, τελείωναν οι μπαταρίες. σηκώθηκε, τεντώθηκε -σε καμιά ώρα θα νύχτωνε, έβγαλε το γουόκμαν και πήρε την κασέτα, την ακούμπησε στο κούτσουρο που κοιμόταν μέχρι πριν από λίγο, τύλιξε τα ακουστικά γύρω του και το εκσφενδόνισε όσο μακρύτερα μπορούσε στα κύματα "Θα σε βρω το καλοκαίρι" του είπε. Πήρε να ανηφορίζει. Δε χρειάζομαι μουσική για να γυρίσω, μονολόγησε. ας σκεφτώ και μια φορά....
Την κασέτα την ξέχασε στο κούτσουρο...


Τα κομμάτια που είχε μέσα, τα γράφω στα σχόλια για ευνόητους λόγους
και με αλφαβητική σειρά παρακαλώ_
Εσείς τα κατεβάζετε από εδώ
Είναι τα κομμάτια που διάλεξα για να μιξάρει όποιος γουστάρει,
αυτά που λέγαμε στο προηγούμενο ποστ.
Εγώ τα έχω έτοιμα και το μιξ, εσάς περιμένω_
cover details