backto80s_ Γόβες+φουλάρια

Το ραντεβού είχε δοθεί το βράδυ ενός χώρου όπου γινόταν μία συναυλία, από κάποιον τοπικό σύλλογο που τώρα πια δεν υπάρχει...
Ο Κάππας πιτσιρικάς τότε. και περίμενε την κοπέλλα καθισμένος σε αναμένα κάρβουνα. Καλοκαίρι και όλοι ήθελαν τις κοπέλες που έρχονταν να παραθερίσουν.
Ήρθε η κοπέλα, μίλησαν λίγο και φιλήθηκαν, ήταν το πρώτο "επίσημο" φιλί του Κάππα...
αμέσως μετά, η κοπέλα έφυγε τρέχοντας... "
έρχεται η μάνα μου", ο Κάππας λοξοκοίταξε και είδε τη μητέρα της. Έστριψε να πάει κοντά στη σκηνή έχοντας στο μυαλό του την εικόνα της κοπέλας...
Ίσως και να ήταν ερωτευμένος. Τζην φούστα, κοντή, τζην μπουφάν, φανελάκι από μέσα και εκείνες οι κόκκινες γόβες. Αυτές ήταν που τον είχαν εντυπωσιάσει περισσότερο... Ωραία γυναικεία πόδια με γόβες. Στη σκηνή, η Γλυκερία, ο Ιπποκράτης Εξαρχόπουλος κάποιοι άλλοι που δε θυμάται κι ο Γιάνης Κούτρας, με τζην κι αυτός, μούσι κι ένα κόκκινο φουλάρι στην κωλότσεπη ο οποίος έσκασε στη σκηνή εντυπωσιακά (
έτσι το είδε τότε ο Κάππας) με ένα σάλτο...
σαν τον Springsteen, είχε σκεφτεί και το κόκκινο έσκασε κι αυτό μες στο μυαλό του....
Γόβες και φουλάρια...
Υπό τους ήχους του Τσικαμπούμ είχε χώσει τα χέρια στις τσέπες κι έφευγε από το χώρο. ¨Οταν η γλυκερία τραγουδούσε "Ζαλίστηκα" ήταν αρκετά μακρυά και τα έβλεπε όλα κόκκινα...
Έβγαλε το walkman κι έβαλε το αγαπημένο του -τότε- τραγούδι...
με την κοπέλλα βρέθηκαν κανα δυο φορές ακόμα, αντάλλαξαν μερικά φιλιά + χάδια
και όπως γινόταν τότε, μετά από λίγες μέρες η κοπέλλα βγήκε με κάποιον άλλο, ο Κάππας απλά την είδε, ίσως και να πόνεσε μέσα του αλλά ποτέ δεν είπε τίποτα...
Ξαναβρέθηκαν μετά από λίγο καιρό, "ένας φίλος ήταν" αντάλαξαν τηλέφωνα, ο Κάππας ακόμα θυμάται το σταθερό χωρίς το 210 μπροστά, δεν το χρησιμοποίσε ποτέ όμως ... Δεν την ξαναείδε από τότε, όχι νωρίς τουλάχιστον, ίσως και να την ξέχασε(?) -ήταν ο πρώτος του έρωτας-
Την είδε τυχαία μετά από χρόνια, τελείως αλλαγμένη "εκδικητικός ο χρόνος ρε φίλε" είχε πει χωρίς να περιμένει απάντηση...
Ο Κάππας ποτέ δε φόρεσε κόκκινα από τότε και πάντα κοιτάζει στις γυναίκες τι παπούτσια φοράνε_
Ο Κάππας είμαι εγώ

4 σχόλια [ποστ γιουαρ]:

Niithadni said...

Συνειρμική μνήμη...συναισθήματα...κι ο χρόνος πότε σύμμαχος και πότε εχθρός!!!!

miliokas said...

Ο χρόνος αφ ενός δεν υφίσταται, αφ εταίρου ποτέ δεν είναι σύμμαχος, μόνο όταν κυλά υπέρ μας -πράγμα σπάνιο-

Καλησπέρα :)

miliokas aka skylos_mayros

Niithadni said...

αααχ Μιλιώκα δεν το πιασες το υπονοούμενο!
γράφεις...εκδικητικός ο χρόνος ρε φίλε...
λίγο χαιρέκακα...άρα για αυτόν που το είπε εκείνη τη στιγμή ήταν σύμμαχος...για την άλλη εχθρός!! Συμφωνώ ότι ο χρόνος δεν υφίσταται!!!

miliokas said...

Nαι... βλέπεις εγώ, το έβλεπα μόνο από την πλευρά του γράφοντος ενώ εσύ από άλλη ΟΓ...
Aυτήν του "παρατηρητη"._ ;)

miliokas aka skylos_mayros