Ξαπλώσου στο ταξί
Έχουμε την αίσθηση ότι ο άνθρωπος μένει ίδιος, ότι ο χαρα-
κτήρας του χτίζεται πάνω στα παλιά θεμέλια και η ζωή του τυλί-
γεται ασταμάτητα γύρω απ΄τον παράδεισο της παιδικής ηλικίας.
Κι απ' τις παλιές εικόνες δε θέλω να διατηρήσω καμιά.
Όσες αξίζουν, θα διατηρηθούν από μόνες τους - μέσα σ' αυτή τη
στοίβα των σπασμένων γυαλιών που είναι ο εαυτός μας.
πάμε τη βόλτα μας στον κόσμο. Μη δίνεις σημασία αν είσαι
χθες ή αύριο ή τώρα... Οι στιγμές σου υπερισχύουν έτσι κι
αλλιώς - όλες σπάσ' τες και αγάπα με.
αποσπάσματα από το editorial του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου
στο Περιοδικό 01, τεύχος 9, που κυκλοφόρησε τον Αύγουστο
του 1994. στις 2πρώτες φωτογραφίες μπορείτε να το διαβάσετε
ολόκληρο (το editorial), οι 2 επόμενες είναι του ΧΑΡΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
από τη σελίδα 104 του περιοδικού.