...όχι δικά μου..
εγώ έχω το καλοκαίρι
αλλά τούτου εδώ του blog.
πέρασε ένας χρόνος σχεδόν που άρχισα να γράφω εδώ μέσα...
στην αρχή ξεκίνησε για πλάκα...
έτσι για να δω τι μπορώ να καταφέρω από το μηδέν..
έχοντας δηλαδή πλήρη άγνοια περί των blogs, ιστολογίων κλπ.
Πήρα τον Γιάννη ήρθαμε σπίτι με μια μπουκάλα Havana club μαύρο
κι αρχίσαμε... Ο Γιαννης ως γνωστόν έφερε τις αντιρρήσεις του..
"εγώ δεν ξέρω", "τι να κάνω εγώ" και άλλα τέτοια χαρωπά...
"θα είσαι για να διαβάζεις εσύ" του είχα πει, θυμάμαι...
κι έτσι, μπαίνοντας σε άλλα blog, παίρναμε μια ιδέα
και σιγά - σιγά, φτάσαμε εδώ που ήμαστε τώρα...
εδώ, ήταν το πρώτο - πρώτο ποστ...
σε δοκιμαστικό στάδιο γιατί εγώ "πρώτη ανάρτηση" του blog
θεωρώ αυτήν.
δε μπορώ να θυμηθώ ιδέες από άλλα blogs,
θυμάμαι όμως πως κάποιο βράδυ,
χαζεύοντας από δω κι από κει στο internet
έπεσα πάνω στον
από εκεί και ητην ιδέα να βάζω κι ένα τραγούδι σε κάθε ποστ.
βέβαια το blog δεν είχε ποτέ εκείνα τα μεγάλα νούμερα που έβλεπα σε κάτι άλλα,
ούτε έγινε/πραγματοποιήθηκε ποτέ διάλογος μακροσκελής
όπως έχω δει αλλού....
οιπερισσότερες επισκέψεις, τυχαία γινόντουσαν,
νομίζω....
σπάνια ερχόταν κάποιος ειδικά για το blog...
[εκτός μεμονωμένων περιπτώσεων]
όμως, όπως και να 'χει, εγώ το διασκέδασα....
μέσα σε αυτό το χρόνο πραγματοποιήθηκαν πάρα πολλές αλλαγές στη ζωή μου...
φιλίες διαλύθηκαν, νέες κτίστηκαν, όνειρα πραγματοποιήθηκαν και πόθοι εκπληρώθηκαν, άνθρωποι έφυγαν από τη ζωή, με άλλους ήρθαμε ακόμα πιο κοντά και ανακαλύψαμε πως τελικά ο θάνατος δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στους άλλους, μπορεί να συμβεί και σε μας... και πως τελικά δεν ήμαστε άτρωτοι...
...άλλαξα και δυο τρεις δουλειές, έμεινα και λίγο καιρό άνεργος...
αλλά σε γενικές γραμμές, καλά ήτανε...
...αυτό όμως που μου έδωσε τη μεγαλύτερη ικανοποίηση ήταν πως μπορούσα να ποστάρω εδώ μέσα ό, τι ακριβώς εγώ γουστάριζα και ότι μπορούσα να το "πω" κάπου, στην ουσία, να το βγάλω από μέσα μου....
κι έτσι άρχισα να βάζω, ακριβώς ότι μου προκαλούσε εντύπωση χωρίς να προσπαθώ να το κρατάω σε ένα συγκεκριμένο φορμά....
όλα χύμα, από το ένα θέμα στο άλλο κι ας γινότανε της πουτάνας...
ήμουν όμως ικανοποιημένος κι αυτό ήταν που είχε τη μεγαλύτερη σημασία...
συνάντησα και κάποιους φίλους από τα παλιά, κάποιους άλλους που δεν περίμενα να δω.....
και να' μαι τώρα εδώ εγώ και να ζαλίζω, τ' αρχίδια στους άνδρες,
τις ωοθήκες στις γυναίκες.
κάπου εδώ θα σταματήσω, επειδή ξέρω πως κανείς -σχεδόν- δε θα το διαβάσει αφ' ενός, αφ' εταίρου ίσως όποιος το διαβάσει θα παρατηρήσει πως είναι λίγο ασύνδετο το κείμενο μεταξύ του
αυτό συμβαίνει επειδή από τη στιγμή που ξεκίνησα να το γράφω, σταμάτησα 3 με 4 φορές...
την τελευταία μάλιστα, με πήρε ο ύπνος για κάνα μισάωρο στην καρέκλα....
αλλά είπα να μην κάτσω τώρα να κάνω διορθώσεις κειμένου λες και ήμαστε σε κάνα εκδοτικό οίκο.
κι επειδή τόσο καιρό "στολίζω" τα ποστ μου με φωτογραφίες που "βουτάω" από άλλα sites
-χωρίς να αναφέρω ποτέ τις πηγές-
σήμερα είπα να βάλω φωτογραφίες που έχω τραβήξει εγώ...
και, μουσικό αλαλούμ, που θα έλεγε κι ο balidor.
Το πρώτο τραγούδι για εκείνη την πρώτη βραδιά,
ένα χρονο πριν... (roberto sol, one night to remember)
αυτό επειδή με νανούρισε,
καθώς έπαιζε στο repeat από to winamp
την ώρα που με είχε πάρει ο ύπνος στην καρέκλα...
.jpg)
