☆
την προηγούμενη νύχτα βρεθήκαμε στο Μεγάλο Χωράφι.
κόσμος πολύς και μουσική και φώτα πολύχρωμα.
εγώ και ο 2πλός
κάπου (λέει) ήσουνα και σύ αλλά αυτό θα γινόταν πού αργότερα.
απομακρυνθήκαμε από τον κόσμο και πήγαμε στην άλλη άκρη
του Μεγάλου Χωραφιού.
στο μεγάλο πηγάδι χωρίς φιλιατρό
σταυρώναμε κούκλες με καλάμια και τις πετούσαμε μέσα στο πηγάδι
το νερό ήτανε βρώμικο και στην επιφάνειά του επέπλεαν
πολύχρωμα σκουπίδια, σακούλες, χλωρινόκουτα και οι σταυρωμένες με καλάμια
κούκλες που πετούσαμε.
μερικές από τις κούκλες δεν είχαν χέρια και καμμία δεν είχε μαλλιά.
φύγαμε (λέει) μετά.
κατεβάιναμε ένα μονοπάτι με λάσπες και φτάσαμε στο ξενοδοχείο.
όχι κανένα της κακιάς ώρας -πολυτελέστατο παρακαλώ
μας άνοιξε την πόρτα έανς θυρωρός με τσαλακωμένο κουστούμι
που έμοιαζε με τον gregory porter
«εσύ μείνε εδώ» μου είπε ο 2πλός με φωνή που δε σήκωνε αντιρρήσεις
ο "gregory porter" έμεινε μαζί μου...
στις 4:00 το ξημέρωμα που ξύπνησα κάθιδρος, ο 2πλός, δεν είχε επιστρέψει ακόμα.
ούτε μέχρι σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές.
☆