Herbie Mann - Sunny το τελευταίο τρένο έφευγε δέκα και μισή. έτσι έγραφε τουλάχιστον η ξεχαρβαλωμένη πινακίδα στον έρημο από ώρα σταθμό στεκόταν με τα χέρια στις τσέπες και τους γιακάδες σηκωμένους ψιλόβρεχε. εκείνη την ύπουλη, διάφανη βροχή που σε μουσκεύει χωρίς να το καταλάβεις κοίταξε τις χορταριασμένες ράγες και θυμήθηκε να τις διασχίζει σε άλλο μέρος άλλη εποχή άλλες συνθήκες άλλος τόπος άλλα πρόσωπα άλλος ήλιος ή μήπως ήταν ο ίδιος; κόμπος τέντωσε τα χέρια μέσα στις τσέπες και τίναξε το κεφάλι του να φύγει η βροχή από τα μαλλιά του που είχαν αρχίσει να μακραίνουν. σαν το σκυλί που τινάζεται. κάπου έλαμψε κάποιος ήλιος αλλά αυτό ήταν χιλιάδες χρόνια πριν και το πιο πιθανό σε κάποιο παράλληλο σύμπαν. από μακρυά, την είδε να έρχεται. είχε περάσει τόσος καιρός και ήταν σαν χθες μόνο που δεν ήταν σαν χθες και τώρα έβρεχε. κι αυτή ερχόταν πάντα με τη βροχή και σήμερα έβρεχε κι αυτός ήταν σε κείνο τον έρημο σταθμό, στη μέση του πουθενά κοίταξε το ρολόι του δέκα και εικοσιοκτώ από μακρυά ακούστηκε ο θόρυβος του τρένου έβγαλε το ζίππο από την τσέπη του, τον άναψε και τον σήκωσε ψηλά
Gustavo Santaolalla - Deportation-Iguazu (Instr) download mp3 τον τελευταίο καιρό και για να είμαι πιο σαφής, τις τελευταίες νύχτες άρχισαν να με επισκέπτονται ξανά τα Όνειρα. κάνουν την εμφάνισή τους περισσότερο προς το τέλος της νύχτας κι αφού έχουν βεβαιωθεί πως έχω κοιμηθεί για τα καλά, αφού έξω ξυπνήσει κάθιδρος δυο-τρεις φορές κατά τη διάρκειά της.
Με επισκέπτονται με διάφορες μορφές. Άλλοτε αντρικές, άλλοτε γυναικείες, πάντοτε όμως μορφές ατόμων που έχω εκτοξεύσει σε άλλα επίπεδα της ύπαρξης... Άλλοτε πάλι, με βλέπω να κάνω πράγματα, διάφορα πράγματα, ξέρεις πως είναι στα όνειρα, έτσι δεν είναι; Είσαι ταυτόχρονα κεντρικός ήρωας και θεατής. έτσι κι εγώ. Ζω, δύο ρόλους. Έργων μισοτελειωμένων γιατί πάντοτε κάτι συμβαίνει και βγαίνω από αυτά την πιο κρίσιμη στιγμή. Συνήθως χτυπάνε τα ξυπνητήρια... Κι έτσι μένουν μισοτελειωμένα... Έχω την εντύπωση πως επίτηδες συμβαίνουν όλα αυτά και πως τα Όνειρα ξέρουν ακριβώς την ώρα που θα με επισκεφτούν για να μείνουν στη μέση και να είμαι την επόμενη πιστός στο ραντεβού μας.... Ποτέ δε συμβαίνει....
Ο Γέρος μου έλεγε πως τα όνειρα είναι ένας τρόπος να έρθουν σε επαφή μαζί σου άτομα που εσύ ο ίδιος έχεις εκτοξεύσει σε άλλα επίπεδα της ύπαρξης. Χρησιμοποιούσε ακριβώς αυτά τα λόγια που χρησιμοποιώ κι εγώ τώρα και στο τέλος κάγχαζε κοιτώντας με πάντα ειρωνικά. Αλλά ο Γέρος μου δε ζει τώρα κι όταν με επισκέπτεται, φροντίζει να είναι διακριτικός. Έπαιζε πάντως πολύ καλή φλογέρα...
...ήμουν λέει σε κάποιο μαγαζί, μόλις είχα φτάσει οδηγώντας το αυτοκίνητο της μάνας μου. μια κοπέλα βγήκε από κάπου -μισοντυμένη ή αν θέλεις, πολύ ελαφρά. μου είπε πως είχα ξεχάσει τα φώτα αναμμένα και μου ζήτησε τα κλειδιά να πάει να τα σβήσει. θα έπαιρνα καφέ. μου έφερε τα κλειδιά και μετά, λέει, γύριζα γύρω - γύρω να βρω το αυτοκίνητο. Είχα αργήσει κιόλας κι αυτή κάπου χαμένη και πάντοτε με την πλάτη της γυρισμένη σε μένα. Δε βρήκα ποτέ το αυτοκίνητο, ούτε και έφτασα -έστω αργοπορημένος στον προορισμό μου. Το ξυπνητήρι με πέταξε στον αέρα... Βγήκα στο μπαλκόνι και φυσούσε ένας γαμημένος αέρας που τρύπωνε στο σπίτι απ' όπου μπορούσε. Ο κόμπος στο στομάχι, με συνόδευε για το υπόλοιπο της μέρας_
.jpg)
