1/9/08 - 12:56 π.μ.
Έχω μόλις γυρίσει από τη θάλασσα, δλδ από το παραθαλάσσιο μέρος όπου πέρασα ολόκληρο το φετινό καλοκαίρι...κάθομαι, κάπως μουδιασμένος, με τα παπούτσια μου ακόμα γεμάτα άμμο κι ένα σφίξιμο το στομάχι, έναν κόμπο που μου φέρνει μια ανακατωσούρα.....
Αύγουστος τέλος.....
.....και μαζί του και όλα τα υπόλοιπα....
Ήδη ο καιρός, οι μέρες, έχουν πάρει εκείνο το μουντό, αρρωστιάρικο χρώμα και η νύχτα έρχεται νωρίτερα κι αυτό σημαίνει πως πάλι θα ζούμε λιγότερο [?]...
Ναι...
...είναι αυτή η φθινοπωρινή μελαγχολία που κυριεύει τους περισσότερους λίγο μετά το "θάνατο" του Αυγούστου γιατί όλοι μας [σχεδόν], θεωρούμε πως ο Αύγουστος και μόνο, είναι καλοκαίρι κι όλοι μας, από παλιά από τον Αύγουστο είχαμε τις καλύτερες θύμησες...
Αύγουστος και το τραγούδι του Νίκόλα του Παπάζογλου,
τόσων χρονών τραγούδι κι ακόμα μένει αναλλοίωτο στο χρόνο -και πάντα επίκαιρο- λες και γράφτηκε μόλις χθες...
Αύγουστο με θυμάμαι κι εγώ να το ακούω, πολλά χρόνια πριν σε ηλικία 15 περίπου χρόνων καθώς πήγαινα να συναντήσω τότε τον πρώτο μου έρωτα...
Τώρα
το τότε είναι πολύ μακριά και για με το αύριο,
κανένας δεν έχει κάνει καμμία συμφωνία.
...όλοι θα έχετε τέτοιου θύμισες συσχετισμένες με το τραγούδι του Νικόλα...
....και όλοι, ακούγοντάς, θα νιώθετε μια αντριχίλα να σας διαπερνά, κάθε φορά που θα το ακούτε, όπως συνέβει και σε μένα μόλις πριν λίγο....
Δεν είναι δύσκολο να προσαρμοστείς στην καινούργια εποχή που έρχεται καλπάζοντας, άλλωστε αέναα γίνεται αυτό... Το δύσκολο είναι όταν κάτι τελειώνει απότομα λες κι ένα μαχαίρι το κόβει με τη μια στη μέση και τότε ...η προσγείωση είναι το πιο δύσκολο...
και ειδικά όταν έχεις περάσει ακριβώς όπως τα είχες σχεδιάσει....
Ακόμα έχω την άμμο στα παπούτσια μου, σα να μη θέλει κι αυτή να με αποχωριστεί κι εγώ ακόμα δεν αποφασίζω να την αδειάσω...
...και στο μυαλό μου ακόμα οι εικόνες από την άδεια παραλία και ο ήλιος να δύει "μόνος του" αυτή τη φορά
χωρίς μάτια να τον συνοδεύουν στο τελευταίο σημερινό του ταξίδι...
...σα να βιάστηκαν όλοι να φύγουν, να προλάβουν να "προετοιμαστούν"... για να κλειστούν στα καβούκια τους...
...κι όσο κι αν ακούγεται τραγικό αυτό, ξέρω πως σε λίγες μέρες κι εγώ το ίδιο θα κάνω...
...όσο κι αν δεν το θέλω...
...και ο "
Γλάρος" ήταν τόσο διαφορετικός σήμερα με τους λιγοστούς του πελάτες....
...και για να αποχαιρετίσουμε την εποχή που έφυγε, μια διαφορετική εκδοχή
του Αυγούστου σ' ένα δικό μου mashup....
πολύ πιο διαφορετική-δύο τραγούδια σε ένα...
...και κάτι άλλο, διαφορετικό, που στοίχειωσε παλιότερους,
Αύγουστους, αυτούς της νιότης....
Flowers Of Romance - The Last Summer Night (On Earth)
LaSt DaY oF SuMmeR
...και φεύγοντας μας άφησε και μερικές σταγόνες λάσπης [!!!!]
σα να μας έλεγε: "
Φυλαχτείτε....."
.jpg)
