Cue Splitter

Με το Cue Splitter μπορείς να σπάσεις οποιοδήποτε αρχείο ήχου [που περιλαμβάνει πολλά κομμάτια] για το οποίο έχεις το αντίστοιχο .cue αρχείο [το οποίο περιλαμβάνει πληροφορία για το πού αρχίζει και που τελειώνει κάθε κομμάτι] . Είναι δωρεάν και είναι συμβατό με αρκετούς τύπους αρχείων , ανάμεσά τους APE, FLAC, WAV, MP3 .

=======================================

Το Cue Splitter είναι ένα εργαλείο δωρεάν λογισμικού που χωρίζει ένα μεγάλο audio κομμάτι, χρησιμοποιόντας τα informations που περιλαμβάνονται στο σχετικό αρχείο «.cue». Μερικές φορές μπορείτε να βρείτε ένα μεγάλο συμπιεσμένο ακουστικό αρχείο (παραδείγματος χάριν, MP3, FLAC, OGG, WAV, WMA, κ.λπ…) εξοπλισμένο με ένα μικρό αρχείο κειμένων «.cue», που περιέχουν πληροφορίες για τον τίτλο, τον καλλιτέχνη και για το πού αρχίζει και που τελειώνει κάθε κομμάτι. Συνήθως αυτά τα αρχεία παράγονται από τα προγράμματα όπως EAC (ακριβές ακουστικό αντίγραφο), CDRWin, BPM STUDIO, GoldWave ή κάποια άλλα παρόμοια. Με το Cue Splitter μπορείτε να χωρίσετε τα audio αρχεία ή να κωδικοποιήσετε οποιαδήποτε αρχεία ήχου!
Επιπλέον τα audio αρχεία [mp3, wav, κλπ] μετονομάζονται αυτόματα χρησιμοποιώντας μια καθορισμένη από το χρήστη σειρά προεπιλογών, αυτό είναι οι ετικέτες που γεμίζουν με τις πληροφορίες που εξάγονται από το αρχείο «.cue» όπςσ επίσης και, προαιρετικά, ένα M3U αρχείο playlist μπορεί να παραχθεί (επιλογή που επιτρέπεται εξ ορισμού).
Στην ουσία, αυτό που καταφέρνει το Cue Splitter, είναι να χωρίσει σε μεμονωμένα κομμάτια διάφορα μιξαρισμένα, χρησιμοποιώντας πληροφορίες που παίρνει μέσα από το αρχείο .cue...

Υπάρχει εδώ
Επίσης εδώ η νέα του έκδοση...

κι εδώ το cueSplitter για mac

HJ Split

To Hjsplit είναι ένα freeware πρόγραμμα (168.03K) που ενώνει μεγάλα αρχεία που κατεβάζουμε απο το διαδύκτιο [τις περισσότερες φορες χρησιμοποιόντας το rapidshare], το οποία συνή8ως φερουν την κατάληξη 001, 002, 003 κλπ..

Eπιλέγουμε όλα τα αρχεία που έχουμε κατεβάσει και αφού τα βάλουμε όλα στον ίδιο φάκελλο, ανοίγουμε το hjsplit κι επιλεγουμε Join.

Στην συνεχεια επιλεγουμε το αρχειο με κατάληξη .001 και παταμε Start.
Αυτό αυτόματα, αναγνωρίζει όλα τα υπόλοιπα αρχεία και εξάγει το αρχείο [ταινία, cd ή ό,τι άλλο είναι] σε ένα ολοκλήρωμένο, ατόφιο, πλέον αρχείο...

To αρχείο είναι σε μορφή RaR και το κατεβάζετε από εδώ

UPDATE: Split & Concat για mac users


κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά και το βρίσκετε εδώ

Tunatic

Πρόσφατα μια νέα μικρή αλλά αρκετά καινοτομική εφαρμογή έκανε την εμφάνισή της με το όνομα Tunatic. Το εν λόγω μικρό freeware μπορεί να κάνει οτι ακριβώς έχετε ευχηθεί την ώρα που ακούγατε ενα οποιοδήποτε τραγούδι όχι μόνο στον υπολογιστή σας αλλά και στο ραδιόφωνο και του οποίου τα στοιχεία δεν γνωρίζατε! Απλά του εισάγετε την πηγή του ήχου [stereo mix, microphone], πατάτε το μοναδικό εικονίδιο του interface και το αφήνετε να ανακαλύψει τι ακούτε! Με λίγη τύχη και υπομονή ίσως να έχετε τα αποτελέσματα που επιθυμείτε! [Να σημειώσω απλά οτι ανακαλύπτει αρκετά αλλά όχι όλα τα τραγούδια και οτι επίσης το σήμα που πρέπει να δέχεται πρέπει να είναι κάπως ισχυρό].

==============================================
Ένα εξαιρετικά μικρό και εύχρηστο προγραμματάκι, το οποίο αναγνωρίζει τα τραγούδια που ακούτε. Χρησιμοποιεί το μικρόφωνο του υπολογιστή σας και προσφέρει άμεση ενημέρωση για τον τίτλο του κομματιού και τον καλλιτέχνη. Ενημερωμένο για ξένη και ελληνική μουσική!
Υπάρχει εδώ


κι εδώ, το tunatic για mac

Unlocker

Το εργαλείο θαύμα! Για κάθε φάκελο που δεν ξεκλειδώνει και δεν διαγράφεται. Που ''απασχολείται από άλλη εφαρμογή'' χωρίς να απασχολείται! Για μολυσμένους κλειδωμένους φακέλους και κάθε δύσκολη περίπτωση. Φορτώνεται στις επιλογές φακέλου στο δεξί κλίκ σαν ένα μαγικό ραβδάκι. Έχει επιλογές ξεκλειδώματος, μετονομασίας, μεταφοράς και φυσικά διαγραφής. Αναντικατάστατο και δωρεάν!
To προγραμματάκι αυτό, μπoρείτε να το βρείτε εδώ

κι εδώ είναι το unlocker για τα vista !!!

Του Νεκρού Αδελφού

Μνήμες καθώς άλλαξε (?) η χρονιά....
θα ευχηθούμε, θα χαμογελάσουμε κι όλα 
θα είναι πιο ψεύτικα από πρώτα....
Και καθώς ο Κρόνος (Xρόνος) "αλλάζει" 
[όπως το φίδι το πουκάμισό κι ο λύκος το μαλλί του] 
εγώ αναμασάω το παρακάτω ποίημα...
καθώς θυμάμαι να το απαγγέλλω...

Μάνα με τους εννιά σου γιους και με τη μια σου κόρητην κόρη τη μονάκριβη την πολυαγαπημένη,
την είχες δώδεκα χρονώ κι ήλιος δε σου την είδε!
Στα σκοτεινά την έλουζε, στ' άφεγγα τη χτενίζει,
στ' άστρι και τον αυγερινό έπλεκε τα μαλλιά της.
Προξενητάδες ήρθανε από τη Βαβυλώνα,
να πάρουνε την Αρετή πολύ μακριά στα ξένα.
Οι οχτώ αδερφοί δε θέλουνε κι ο Κωσταντίνος θέλει.
«Μάνα μου, κι ας τη δώσομε την Αρετή στα ξένα,
στα ξένα κει που περπατώ, στα ξένα που πηγαίνω,
αν πάμ' εμείς στην ξενιτιά, ξένοι να μην περνούμε.
- Φρόνιμος είσαι, Κωσταντή, μ' άσκημα απιλογήθης.
Κι α μόρτει, γιε μου, θάνατος, κι α μόρτει, γιε μου, αρρώστια,
κι αν τύχει πίκρα γή χαρά, ποιος πάει να μου τη φέρει;
- Βάλλω τον ουρανό κριτή και τους αγιούς μαρτύρους,
αν τύχει κι έρτει θάνατος, αν τύχει κι έρτει αρρώστια,
αν τύχει πίκρα γή χαρά, εγώ να σου τη φέρω».
Και σαν την επαντρέψανε την Αρετή στα ξένα,
κι εμπήκε χρόνος δίσεχτος και μήνες οργισμένοι
κι έπεσε το θανατικό, κι οι εννιά αδερφοί πεθάναν,
βρέθηκε η μάνα μοναχή σαν καλαμιά στον κάμπο.
Σ' όλα τα μνήματα έκλαιγε, σ' όλα μοιρολογιόταν,
στου Κωσταντίνου το μνημειό ανέσπα τα μαλλιά της.
«Ανάθεμά σε, Κωσταντή, και μυριανάθεμά σε,
οπού μου την εξόριζες την Αρετή στα ξένα!
το τάξιμο που μου 'ταξες, πότε θα μου το κάμεις;
Τον ουρανό 'βαλες κριτή και τους αγιούς μαρτύρους,
αν τύχει πίκρα γή χαρά, να πας να μου τη φέρεις».
Από το μυριανάθεμα και τη βαριά κατάρα,
η γης αναταράχτηκε κι ο Κωσταντής εβγήκε.
Κάνει το σύγνεφο άλογο και τ' άστρο χαλινάρι,
και το φεγγάρι συντροφιά και πάει να της τη φέρει.
Παίρνει τα όρη πίσω του και τα βουνά μπροστά του.
Βρίσκει την κι εχτενίζουνταν όξου στο φεγγαράκι.
Από μακριά τη χαιρετά κι από κοντά της λέγει:
«Άιντε, αδερφή, να φύγομε, στη μάνα μας να πάμε.
- Αλίμονο, αδερφάκι μου, και τι είναι τούτη η ώρα;
Αν ίσως κι είναι για χαρά, να στολιστώ και να 'ρθω,
κι αν είναι πίκρα, πες μου το, να βάλω μαύρα να 'ρθω.
- Έλα, Αρετή, στο σπίτι μας, κι ας είσαι όπως και αν είσαι».
Κοντολυγίζει τ' άλογο και πίσω την καθίζει.
Στη στράτα που διαβαίνανε πουλάκια κιλαηδούσαν,
δεν κιλαηδούσαν σαν πουλιά, μήτε σαν χελιδόνια,
μόν' κιλαηδούσαν κι έλεγαν ανθρωπινή ομιλία:
«Ποιος είδε κόρην όμορφη να σέρνει ο πεθαμένος!»
- Άκουσες, Κωσταντίνε μου, τι λένε τα πουλάκια;
- Πουλάκια είναι κι ας κιλαηδούν, πουλάκια είναι κι ας λένε».
Και παρεκεί που πάγαιναν κι άλλα πουλιά τούς λένε:
«Δεν είναι κρίμα κι άδικο, παράξενο μεγάλο,
να περπατούν οι ζωντανοί με τους απεθαμένους!»
- Άκουσες, Κωσταντίνε μου, τι λένε τα πουλάκια;
πως περπατούν οι ζωντανοί με τους απεθαμένους.
- Απρίλης είναι και λαλούν και Μάης και φωλεύουν.
- Φοβούμαι σ', αδερφάκι μου, και λιβανιές μυρίζεις.
- Εχτές βραδίς επήγαμε πέρα στον Αί-Γιάννη,
κι εθύμιασέ μας ο παπάς με περισσό λιβάνι.
Και παρεμπρός που πήγανε, κι άλλα πουλιά τούς λένε:
«Για ιδές θάμα κι αντίθαμα που γίνεται στον κόσμο,
τέτοια πανώρια λυγερή να σέρνει ο πεθαμένος!»
Τ' άκουσε πάλι η Αρετή κι εράγισε η καρδιά της.
-Άκουσες, Κωσταντάκη μου, τι λένε τα πουλάκια;
- Άφησ', Αρέτω, τα πουλιά κι ό,τι κι α θέλ' ας λέγουν.
- Πες μου, πού είναι τα κάλλη σου, και πού είν' η λεβεντιά σου,
και τα ξανθά σου τα μαλλιά και τ' όμορφο μουστάκι;
- Έχω καιρό π' αρρώστησα και πέσαν τα μαλλιά μου».
Αυτού σιμά, αυτού κοντά στην εκκλησιά πρoφτάνoυν.
Βαριά χτυπά τ' αλόγου του κι απ' εμπροστά της χάθη.
Κι ακούει την πλάκα και βροντά, το χώμα και βοΐζει.
Κινάει και πάει η Αρετή στο σπίτι μοναχή της.
Βλέπει τους κήπους της γυμνούς, τα δέντρα μαραμένα
βλέπει το μπάλσαμο ξερό, το καρυοφύλλι μαύρο,
βλέπει μπροστά στην πόρτα της χορτάρια φυτρωμένα.
Βρίσκει την πόρτα σφαλιστή και τα κλειδιά παρμένα,
και τα σπιτοπαράθυρα σφιχτά μανταλωμένα.
Κτυπά την πόρτα δυνατά, τα παραθύρια τρίζουν:
-Αν είσαι φίλος διάβαινε, κι αν είσαι εχτρός μου φύγε,
κι αν είσαι ο Πικροχάροντας, άλλα παιδιά δεν έχω,
κι η δόλια η Αρετούλα μου λείπει μακριά στα ξένα.
- Σήκω, μανούλα μου, άνοιξε, σήκω, γλυκιά μου μάνα.
- Ποιος είν' αυτός που μου χτυπάει και με φωνάζει μάνα;
- Άνοιξε, μάνα μου, άνοιξε κι εγώ είμαι η Αρετή σου...
Κατέβηκε, αγκαλιάστηκαν κι απέθαναν κι οι δύο.